Betrand Bonello’s Saint Laurent is al de tweede film in een jaar tijd over de Franse modeontwerper Yves Saint Laurent. Begin dit jaar kon je in de bioscoop terecht voor een biopic geregisseerd door Jalil Lespert. Na een première op het Filmfestival van Cannes en het feit dat de film dit jaar de Franse Oscarinzending is, kunnen we besluiten dat de film van Bonello met de meeste aandacht aan de haal gaat. Terecht of niet?

Stijlvol is de film alleszins. Tientallen iconische creaties van Yves passeren de revue, de sfeer van de jaren zestig en zeventig wordt zeer levendig geëvoceerd en de cineast beroept zich op een dynamisch tempo. Helaas is dat niet genoeg om het rommelige scenario te verbergen. Bonello huppelt van het ene jaar naar het andere, focust zich op ontelbare feestjes, filmt vaak in gesloten ruimtes en hanteert een verwarrende montage. Een repetitieve prent is het onvermijdelijke resultaat, waarbij je als kijker uiteindelijk nog maar weinig geeft om het hoofdpersonage.

Veel kom je ook niet te weten over het modegenie. De film probeert soms het creatieve proces en denken van Saint Laurent uit de doeken te doen, maar nooit op consequente wijze. Een schandaalverhaal neemt de overhand met een hoofdpersonage dat drugs en pillen verorbert alsof het muntjes zijn. Halverwege kom je tot het besef dat de film niet veel meer te vertellen heeft en begint de lange speelduur loodzwaar te wegen.

Gelukkig haalt de Franse knapperd Gaspard Ulliel nog alles uit de kast met een tedere en elegante acteerprestatie. Maar het zinkende schip redden lukt hem niet.

>>KLAP

Modefans en hondenliefhebbers kunnen hun ogen flink de kost geven met Saint Laurent. Ook als je je biopics niet te complex verlangt – denk terug aan Jersey Boys dit jaar – is dit geschikt filmvoer. Maar als je de modegoeroe grondig wil leren kennen, dan lees je beter zijn biografie.

Regie Betrand Bonello
Cast Gaspard Ulliel, Jérémie Renier, Louis Garrel
Speelduur 2u30
Vanaf 24 september in de bioscoop

@TheJimeister