28.12.2015
Van klein naar groot
Met Safety First: The Movie kan je tv-helden als Smos, Dirk Porrez en co. nu ook op het witte doek aan het werk zien. Een film gebaseerd op een tv-serie: dat kan natuurlijk twee kanten uit. Of het loopt fout, of je verrast vriend en vijand. Een tv-verfilming heeft dan ook zowel zijn voor- als nadelen.
Plus: je kan grootser uit de hoek komen
De kwaliteit van sommige tv-reeksen komt de laatste jaren steeds dichter in de buurt van de betere filmtoppers die je op het witte doek ontdekt. Maar toch biedt het filmmedium op het gebied van bepaalde mogelijkheden meer speelruimte. Een tv-reeks moet met een toegewezen budget vaak dertien afleveringen inblikken. Een film krijgt veelal een gelijkaardig budget en moet maar een tweetal uren vullen. Gevolg: je kan je geld in grotere sets, betere speciale effecten, indrukwekkendere locaties, bekendere acteurs en nog veel meer coole dingen pompen. Zo heb je in Safety First: The Movie het muziekfestival Tomorrowland als decor.
Voorbeelden: Star Trek, Mission: Impossible, The A-Team, Miami Vice
Min: het mondt uit in één lange aflevering
Als je een tv-reeks vertaalt van het kleine naar het grote scherm, verwachten de fans en bioscoopgangers wel dat je anders uit de hoek komt dan met de tv-serie. Ze hopen op een grotere aanpak en op een ambitieuzer verhaal. De makers van Safety First: The Movie proberen die verwachting niet enkel in te lossen met de locatie, maar ook met de verhaallijn van Dirk Porrez. Helaas slagen niet alle filmversies van een tv-reeks in die opzet. Vaak houdt de prent te stevig vast aan de gekende conventies van de serie, durven de makers niet af te stappen van de visuele stijl van de reeks of bevat het verhaaltje weinig opmerkelijks, waardoor je toch het gevoel krijgt dat je voor de buis zit.
Voorbeelden: Batman: The Movie, Jackass: The Movie, Sex and the City
https://www.youtube.com/watch?v=whgBnumr3QQ
Plus: de filmversie zorgt voor een frisse wind
Het kan gebeuren dat de filmversie volledig losbreekt van haar tv-voorganger. Hoe precies? Nieuwe acteurs, een moderne setting, verfrissende humor, een kersverse visuele benadering en nog meer dingen waardoor de prent zich afzet van de reeks. Er wordt door de filmmakers net genoeg gerefereerd naar vroeger via de juiste lading knipogen. Zo beleven voldoende oude series een nieuw leven op het witte doek door hen op gepaste wijze van onder het stof te halen. Denk aan 21 Jump Street en de vele Mission: Impossible-sequels. Je kent de ingrediënten, maar de inkleding is nieuw.
Voorbeelden: 21 Jump Street, Mission: Impossible, The Fugitive
Min: het nieuwe jasje werkt niet
Soms probeert een tv-verfilming te veel de balans te vinden tussen oud en nieuw. Het resultaat is vaak een onevenwichtige filmervaring die niet genoeg nostalgie met zich meebrengt of niet genoeg vernieuwend uit de hoek komt. Natuurlijk zijn er ook andere oorzaken die de filmversie van een tv-serie saboteren: de nieuwe acteurs doen de oude niet vergeten, het verhaal stelt weinig voor, de ziel van de reeks gaat volledig verloren, noem maar op!
Voorbeelden: Starsky & Hutch, The A-Team, Charlie’s Angels
Plus: de film is minder tijdrovend
Het leven is druk en we hebben dus niet altijd veel tijd om meerdere seizoenen van een reeks te bingen. Een filmversie is dan ook een goede manier om op een bondige manier kennis te maken met de personages, de wereld en het hele concept van de reeks waarop de prent gebaseerd is.
Voorbeelden: Mission: Impossible, The Addams Family, The Spongebob Squarepants Movie, The Muppets Movie
https://www.youtube.com/watch?v=QBavzf2_ook
Min: het zorgt voor minder diepgang
Het voordeel van een tv-reeks is wel dat je als maker de tijd hebt om je verhaal uit de doeken te doen en om je personages uit te bouwen. In een film moet het allemaal sneller gaan en moet je de kijker op efficiënte wijze bij het nekvel grijpen. Als je geluk hebt, is je tv-verfilming een vervolg op de reeks en zijn de meeste kijkers al bekend met de personages en de voorgaande verhaallijnen.
Voorbeelden: Sex and the City, Entourage, Veronica Mars