30.01.2018
Rose McGowan getuigt ook over ongepaste opmerkingen van Quentin Tarantino
In haar boek Brave getuigt Rose McGowan niet alleen over de aanranding van Harvey Weinstein, maar vertelt ze ook hoe ze doorheen haar leven met misbruik geconfronteerd werd. Zo groeide ze op in de sekte Children of God. Daar werd ze door de strenggelovige sekteleden mishandeld omdat ze haar geloof niet wilde belijden. Bovendien mochten mannen er relaties met meerdere vrouwen aangaan en waren er ook seksuele relaties tussen kinderen en volwassenen.
Toen McGowan als tiener bij haar vader in Washington ging wonen, zat ze in geldnood. Daarom werd ze figurante bij de B-film Class of 1999. Bij die eerste acteerervaring werd ze meteen misbruikt. Iemand nam haar vanĀ op de set mee naar een trailer en begon haar daar tegen haar wil te betasten.
“Ik kropte die ervaring op en ging terug aan het werk. Het kwam niet in mij op om daar iemand over te vertellen,” schrijft McGowan. “Ik beschouwde het incident eerder als een seksuele ervaring dan als misbruik. Pas toen ik volwassen werd, besefte ik dat het wel degelijk om aanranding ging.” Ze noemt de de man in kwestie niet bij naam, maar schrijft wel dat ze hem later terug tegenkwam op de set van Scream.
Toen McGowan gecast werd in Robert Rodriguez’ Planet Terror maakte ze ook kennis met Quentin Tarantino, die regisseerde Death Proof. Samen maakten de twee films deel uit van de double bill Grindhouse. Mcgowans ontmoeting met Tarantino was echter geen aangename ervaring: “Tot jaren nadat ik Tarantino voor de eerste keer ontmoette, bleef hij zeggen dat hij mijn film Jawbreaker op DVD had. ‘Ik kan je niet vertellen hoeveel keer ik dat shot waarin jij je teennagels lakt al heb gebruikt,’ zei hij dan.”
Daarmee bedoelde de regisseur dat hij erop had gemasturbeerd: “Het is een publiek geheim dat hij een voetfetish heeft. Een naakte voet is voor hem het equivalent van een blote borst. Tarantino had dus betaald om op mijn jonge voeten te kunnen masturberen en vertelde dat gedurende jaren tegen mij, vaak terwijl iedereen het kon horen.”
Bron: IndieWire