Een moeder die haar kinderen in de steek laat om een muziekdroom na te jagen, mag zich gelukkig prijzen met een gezin als dat van Linda, alias Ricky Rendoza (Meryl Streep). Terwijl Ricky op middelbare leeftijd nog steeds wanhopig haar band richting sterrendom wil zingen, blijft ze steken in een smoezelige bar. Na een telefoontje dat haar dochter Julie met een depressie kampt, vliegt ze huiswaarts. Na jaren afwezigheid, is de verwelkoming niet zonder slag of stoot, maar toch verrassend soepel.

Scenariste Diablo Cody heeft een voorliefde voor mensen die niet geknipt zijn voor het familieleven, kijk maar naar Young Adult en Juno. In Ricky and the Flash laat ze echter te veel vragen open. Waarom moest Ricky haar gezin in de steek laten, als ze uiteindelijk toch overdag in een supermarkt werkt? Ze toerde niet meteen de wereld rond, dus kon een kerstkaartje er niet vanaf? En belangrijker: waarom zijn haar ex-man Pete en haar kinderen zo vergevingsgezind?

Oké, Ricky’s ongedwongen levensstijl krijgt haar dochter er toch maar mooi bovenop, terwijl Pete daar met zijn nuchtere blik niet in slaagde. Maar de enige reden waarom alles vlot gaat, is omdat het zo geschreven is. Met geconstrueerde kunstgrepen vermijdt de film echt geloofwaardige emotionele processen. Zo moeten de oerconservatieve slogans die de muzikante verkondigt, bewijzen dat Ricky echt niet bij haar gezin past, waar de ene zoon een pacifistische veganist en de andere homoseksueel is.

De betere momenten zijn die waarop Ricky op het podium staat. Meryl Streep bewijst hier haar veelzijdigheid en blijkt effectief een potje te kunnen zingen. Dat dit drama diepte mist, ligt dan ook niet aan de cast. Het is plezierig om Streep en Kevin Kline samen te zien, wat al sinds Sophie’s Choice geleden is. Ook staat ze tegenover haar eigen dochter Mamie Gummer , die Julie speelt.

Ondanks de pittige interacties, mist Ricky and the Flash ballen. Niets mag te destructief overkomen, en alles blijft vooral luchtig.

>>KLAP

In dit muzikale komische drama gaat een liefdevol gezinsleven de strijd om het betere ouderschap aan met een idealistisch maar troosteloos muzikantenbestaan. Denk aan Mike Nichols’ Postcards from the Edge, maar ditmaal met Meryl Streep in de moederrol.

Regie Jonathan Demme
Cast Meryl Streep, Rick Springfield, Rick Rosas, Kevin Kline, Mamie Gummer
Speelduur 1u41
Vanaf 9 september in de bioscoop

@jonasbruyneel