Tulpen uit Nederland zijn vandaag de dag nog steeds over de hele wereld populair. Bezoek het bloemenpark Keukenhof maar eens. Maar zo’n 300 jaar geleden waren tulpen nog meer in trek. Zodanig dat het eigendomsrecht op bepaalde zaden en bloembollen evenveel waarde kreeg als bijvoorbeeld het aandeel van een goudmijn. Er ontstond dus een heuse tulpenmarkt. Maar zoals bij alle markten bestond de kans op een crash. En dat is met de tulpenmarkt ook gebeurd. Rond dit gegeven schreef de Engelse schrijfster Deborah Moggach een bestseller waarvan zelfs Steven Spielberg een filmversie wilde maken. Uiteindelijk werd het Brit Justin Chadwick die het verhaal voor zijn camera kreeg.

Tulip Fever speelt zich af in het Amsterdam van de 17e eeuw. Een jonge vrouw, Sophia (Alicia Vikander), wordt uitgehuwelijkt aan de oudere edelman Cornelis Sandvoort (Christoph Waltz). Sophia raakt echter niet zwanger. In een poging om zichzelf en zijn vrouw toch nog te vereeuwigen, vraagt Cornelis aan Jan van Loos (Dane DeHaan), een armoedige kloon van Vermeer, om hun portret te schilderen. Tijdens het schilderen smelt Jan helemaal voor Sophia en vice versa. Ze beginnen een geheime romance net op het moment dat Sophia’s dienstmeid (Holliday Grainger) de eeuwige trouw aan haar vriend (Jack O’Connell) heeft beloofd. Een zaak van persoonsverwisseling en de tulpenkoorts die stilaan losbarst zorgen echter voor een kettingreactie van gebeurtenissen waarvan de afloop totaal onvoorspelbaar is.

Het is ergens vreemd dat iedereen de rechten op het boek wilde kopen, terwijl niemand in de industrie de filmversie lijkt te steunen. De productie werd keer op keer uitgesteld en hetzelfde gold later voor de release. Het zal wel te maken hebben met het feit dat er bitter weinig publiek bestaat voor zo’n klassiek kostuumdrama. Tieners en twintigers krijg je niet meer naar de zalen voor zo’n film – al zeker niet als het woord ‘tulp’ in de titel voorkomt.

Nochtans werd het script geschreven door de legendarische Tom Stoppard (Rozencrantz and Guildenstern Are Dead). Hij wist het complexe verhaal van Moggach te vertalen in een suspensevolle melange van een liefdesverhaal, een comedy of errors en een historische thriller. Bovendien gaf Stoppard een extra betekenislaag mee die de film nooit overschaduwt: niet het gebrek of het teveel aan passie zorgt voor de opgang of ondergang van de personages, wel de impact van een economische crisis op het klassenverschil. Brandend actueel, mag je wel zeggen. Maar blijkbaar komt de film te laat of te vroeg om een groot publiek van dertigplussers op de been te brengen.

Commercieel gezien was het ook geen troef van regisseur Justin Chadwick om het geheel heel academisch – hoe smaakvol ook met die vele Vermeer-shots – in beeld te brengen en Nederlanders te laten vertolken door Amerikanen, Duitsers, Zweden en Britten. Twintig jaar geleden kon je daar nog mee wegkomen, maar nu niet meer. Het is geen toeval dat verwante films zoals Goya’s Ghosts en Girl with a Pearl Earring geen of uiterst langzaam hun doelpubliek wisten te vinden.

Laat je dus niet leiden of afschrikken door oppervlakkige indrukken en een ietwat ouderwetse aanpak, en ontdek een knap verteld en mooi gefotografeerd filmverhaal met mooie mensen en een paar tulpen.

>>Klap

Tom Stoppard adapteerde de bestseller van Deborah Moggach in een gelaagd kostuumdrama over de impact van de tulpenmarkt op de sociale klassen in het Amsterdam van de 17e eeuw. Brits filmmaker Justin Chadwick zorgde, zoals zijn collega Peter Webber met Girl with a Pearl Earring, voor de obligate Vermeer-look.

Regie Justin Chadwick
Cast Alicia Vikander, Christoph Waltz, Dane DeHaan
Speelduur 1u47
Vanaf 30 augustus in de bioscoop

@ChrisCraps