Het laatste waar een mens op zit te wachten is een film over twee keuvelende pausen en overdreven respect voor eerder saaie mensen heeft al meer dan eens een drama de das omgedaan. De Braziliaanse cineast Fernando Meirelles (Cidade de Deus, The Constant Gardner) plaatst in The Two Popes de twee hooggeplaatste figuren echter op de begane grond en vermenselijkt hen.

Centraal staat een ontmoeting tussen de conservatieve paus Benedictus VXI (de Duitse kardinaal Ratzinger in een vorig leven) en de progressieve en voetbalminnende Argentijnse kardinaal Jorge Bergoglio (de latere paus Franciscus). Benedictus is ontstemd omdat Bergoglio zijn ontslag wil indienen. Hij ziet die aanvraag als een provocatie en een rechtstreekse aanval op zijn conservatief bewind. Bergoglio blijft echter bij zijn standpunt. Totdat Benedictus een drastische beslissing neemt.

Zowat negentig procent van The Two Popes is verzonnen. De ontmoeting heeft namelijk nooit plaatsgevonden. Maar uiteindelijk is dat van weinig belang. Het gaat om hoe twee tegengestelde visies binnen de katholieke kerk met mekaar leren communiceren en dat levert een sterk verhaal op. Het concept doet fel denken aan Diplomatie, een toneelstuk van Cyrel Gely dat verfilmd werd door Volker Schlöndorff, waarin een Zweedse diplomaat en een Duitse generaal het eens moeten worden.

Meirelles heeft het zich niet gemakkelijk gemaakt. Met The Two Popes adapteerde Anthony McCarten zijn eigen theaterstuk en de film voelt aan als een luxueus kamerspel met twee acteurs die de hele tijd discussiëren. Om het geheel toch enigszins filmisch te maken vergrootte Meirelles zijn canvas met een lange flashback en enkele grote scènes in het Vaticaan.

Een huis clos heeft hij dus zeker vermeden, maar de structuur voelt door die aanpak wat hobbelig aan. Tijdens de flashback wil het verhaal namelijk wel eens slepen. De film wordt echter nooit vervelend dankzij de slimme en grappige dialogen. Zo zegt paus Benedictus tegen Bergoglio dat hij een groot ego heeft. Antwoord van de kardinaal: “Ik ben Argentijn. Hoe pleegt een Argentijn zelfmoord? Hij klimt naar de top van zijn ego en springt eraf.”

Het is moeilijk in te beelden hoe deze film zou geweest zijn zonder Anthony Hopkins (als Benedictus) en Jonathan Pryce (als Franciscus). Hun vlekkeloze vertolkingen vormen niet alleen ijzersterke steunpilaren, ze geven de film ook een ziel. Hopkins slaagt er fenomenaal in om de dogmatische Ratzinger milder te maken en Pryce maakt van de tolerante ‘man van het volk’ Bergoglio een zondaar die tot inkeer is gekomen.

The Two Popes is een film over twee mannen die allebei geconfronteerd worden met hun kleine kantjes – en toevallig zijn dat een paus en zijn opvolger. Het zijn ook maar mensen, moet Meirelles gedacht hebben.

>>Klap

De Braziliaanse regisseur Fernando Meirelles geeft topacteurs Anthony Hopkins en Jonathan Pryce de kans om uit te blinken in een verbaal duel tussen de conservatieve paus Benedictus XVI en zijn progressieve opvolger Franciscus. Diplomacy, maar dan met twee kerkvaders.

Regie Fernando Mereilles
Cast Anthony Hopkins, Jonathan Pryce
Speelduur 2u09
Vanaf 11 december in de bioscoop