30.11.2016
Recensie Sully
Spektakel en drama. Wat zich op 15 januari 2009 afspeelde, draagt alle ingrediënten in zich voor een stevige film. Vlucht 1549 van US Airways was nauwelijks opgestegen van de New Yorkse luchthaven LaGuardia toen ze midden in een vendel ganzen belandde. Slecht nieuws voor de vogels die in de jetmotoren gezogen werden, maar ook voor de Airbus 320 die plots al zijn stuwkracht verloor.
Hoe die heikele situatie afliep, ging pijlsnel de wereld rond. Gezagvoerder Chesley Sullenberger — zeg maar Sully — besefte dat hij onmogelijk een nabijgelegen luchthaven kon bereiken, liep mentaal de alternatieven af en koos instinctief voor een bijzonder gewaagde optie: een waterlanding op de Hudson. Die lukte wonderwel, de 155 passagiers kwamen er vanaf met de schrik en een mooie anekdote voor de kleinkinderen, en Sully werd op handen gedragen als een nationale held.
Dat was echter niet het einde van de historie, zo vertelt Clint Eastwood ons in zijn nieuwe film. Tijdens het onderzoek dat op het incident volgde, rezen allerlei vragen over Sully’s beslissingen. Had hij onverantwoorde risico’s genomen? Had hij de alternatieven te snel uitgesloten? Had hij eigenlijk onnoemelijk veel geluk gehad? Was hij een gevaarlijke gek in plaats van heldhaftig genie?
Tom Hanks is in elk geval de ideale acteur om zo’n all-American hero neer te zetten. Dat heeft hij al vaak genoeg gedemonstreerd. De James Stewart van zijn generatie maakt van Sully een door en door eervolle man, die zich niet laat leiden door ego of verleiden door jubelkreten. Hij maalt weifelend de gebeurtenissen zelf keer op keer in zijn hoofd, op zoek naar mogelijke fouten of verkeerde inschattingen.
Het traditioneel ingeklede drama dat Eastwood eraan ophangt, ruikt echter te veel naar gemakkelijke karakterisering om te overtuigen. Terwijl de scenarist-regisseur zijn hoofdfiguur afschildert als een halve heilige, krijgen de specialisten in maatpak er duchtig van langs. In de ogen van Eastwood hebben zij elke voeling met de realiteit – lees: de gewone man – verloren en zijn ze enkel geïnteresseerd in cijfertjes. Dat kan best zijn, maar in deze film zijn die figuren zo eendimensionaal dat ze je nauwelijks interesseren.
Alsof dat nog niet erg genoeg was, blijken de beschuldigingen ook totaal niet te kloppen. In werkelijkheid deed de onderzoekscommissie voorbeeldig haar werk en kwam ze zelf tot de conclusie waarmee de film eindigt. Tot grote voldoening van de echte Sullenberger bovendien. Daar hoort dus maar één reactie bij: bah, meneer Eastwood.
En de waterlanding? Die is inderdaad behoorlijk spectaculair. Maar het feit dat Eastwood zich geroepen voelt om de fatale vlucht vier (4!) keer in beeld te brengen, zegt ook iets voor zijn vertrouwen in hoe boeiend de rest van het verhaal is.
>>Klap
Tom Hanks speelt net als in Captain Phillips een man die in extreme omstandigheden laat zien uit wat voor hout hij gesneden is. Ditmaal onder regie van Clint Eastwood in het verhaal van de piloot die een succesvolle noodlanding maakte op de New Yorkse Hudson-rivier.
Regie Clint Eastwood
Cast Tom Hanks, Aaron Eckhart, Laura Linney
Speelduur 1u36
Vanaf 30 november in de bioscoop