De nieuwe Martin Scorsese is een relikwie. Meestal wordt dat woord pejoratief gebruikt, maar dat is hier allesbehalve mijn bedoeling. Silence is cinema zoals je die nog maar zelden te zien krijgt in de bioscoop: klassiek, contemplatief, uitdagend. And that’s a good thing.

Sommigen zullen klagen over de lange speelduur, het trage verteltempo, de ietwat theatrale vertolkingen, de getormenteerde voice-over en het ver van mijn bed-gehalte van het relaas van twee Portugese jezuïeten die in 17^e-eeuws Japan – waar hun religie verboden is – op zoek gaan naar hun mentor waarover gezegd wordt dat hij het christendom heeft afgezworen.

Mij deed het echter deugd om ‘gedwongen’ te worden om op een andere manier naar het witte doek te kijken. Scorsese – in het verleden niet vies van flashy montagecinema – grijpt hier terug naar een antiekere aanpak waarbij shots minutenlang mogen duren, overzichtelijk camerawerk een absolute must is en de stiltes op de klankband minstens even belangrijk zijn als de dialogen.

Zowel jonge goden Andrew Garfield en Adam Driver als oude rot Liam Neeson bijten zich gepassioneerd vast in hun op alle vlakken dolende priesters en sleuren je zo mee op de calvarietocht van hun personages. Dat ook hun Aziatische tegenspelers onuitwisbare indrukken achterlaten – van de eeuwige afvallige tot de wreed-komische inquisiteur – bevestigt alleen maar de kracht van wat zich op het witte doek afspeelt.

Silence kan nog het best omschreven worden als een monumentale Marty-meditatie waarin de meester-cineast al zijn dada’s glorieus weten te botvieren. Niet alleen vertelt hij andermaal een verhaal over de demonen die geloof met zich meebrengt, hij brengt ook hulde aan het soort volwassen cinema waarmee hij opgroeide en dat jammer genoeg alsmaar zeldzamer wordt. Dat hij daarvoor een beroep deed op een voormalige Spider-Man en twee Star Wars-iconen, is dan weer een prachtvoorbeeld van goddelijke ironie.

>>Klap

Het kostte Martin Scorsese 27 jaar om deze brok historische fictie over opgejaagde jezuïeten in 17^e-eeuws Japan naar het witte doek te vertalen. Andrew Garfield, Adam Driver en Liam Neeson nemen het voortouw in de bezwerende mix van John Fords classicisme, David Leans grandeur en de Japanse cinema van weleer.

Regie Martin Scorsese
Cast Andrew Garfield, Adam Driver, Liam Neeson
Speelduur 2u41
Vanaf 15 februari in de bioscoop