Shirley, gebaseerd op het boek van Susan Scarf Merrell, is een vreemd beestje. Dit portret van Shirley Jackson, de schrijfster van de populaire horrorroman The Legend of Hell House leunt immers meer aan bij Who’s Afraid of Virginia Woolf? en The Comfort of Strangers dan bij klassieke biopics over vrouwelijke auteurs zoals Mary Shelley of A Quiet Passion. Maar dat maakt de film net zo interessant.

Zelfs al gaat dit verhaal over Merrell (Elisabeth Moss), het hoofdpersonage is de twintiger Rosie (Odessa Young). Samen met haar echtgenoot (Logan Lerman) wordt ze door de literatuurprofessor Stanley Edgar Hyman (Michael Stuhlbarg) als huishoudhulp in huis gehaald. Dat loopt al meteen fout. Shirley, de beroemde echtgenote van Stanley, is een kettingrokende alcoholist die geen blad voor de mond neemt en er plezier in schept om psychologische spelletjes te spelen met slaafse huisvrouwtjes zoals Rosie. Stanley doet gretig mee, maar verschuilt zich achter zijn bon vivant-masker. Gaandeweg raakt Shirley echter gefascineerd door Rosie en vice versa. Perversiteit viert hoogtij.

Het vernieuwende aan Shirley zit hem in de manier waarop cineaste Josephine Decker een draai geeft aan de gotische ingrediënten waarmee ze haar film injecteert. Inhoudelijk zijn er zeker parallellen met Rebecca van Daphne du Maurier, maar qua sfeer staat Shirley behoorlijk ver van Hitchcocks expressionistische verfilming van die roman. Decker neigt meer naar het impressionistische en het ijle van Picnic at Hanging Rock en de vroege cinema van Jane Campion, terwijl ze het op psychologisch vlak gaat zoeken bij Who’s Afraid of Virginia Woolf?.

Je kunt best begrijpen dat de zoon van Jackson en Hyman niet opgezet was met dit portret van zijn ouders. Decker is immers niet mals voor het koppel. Ze toont nog medeleven voor Jackson die leed aan agorafobie, maar laat geen spaander heel van Hyman, een vreselijk arrogante man die jonge mensen manipuleert en zijn eigen vrouw alcohol en sigaretten toestopt zodat ze zo snel mogelijk haar meesterwerk zou afwerken. Zoals eerder vermeld is dit echter geen echte biopic en heeft Decker haar personages gefictionaliseerd om de psychologische horror van Jacksons verhalen te analyseren.

Hoewel Shirley bij momenten ter plaatse blijft trappelen, stopt hij nooit met fascineren. Met dank aan Elisabeth Moss, verlost van haar vervelende tics uit The Handmaid’s Tale, en Michael Stuhlbarg in een heerlijk giftige versie van zijn rol in Call Me by Your Name.

>>Klap

Elisabeth Moss en Michael Stuhlbarg spelen in deze impressionistische semibiopic met gotische elementen de pannen van het dak als de horrorschrijfster Shirley Jackson en haar echtgenoot Stanley Edgar Hyman, die een jong koppel meesleuren in hun perverse levensstijl. Voor fans van Rebecca, Who’s afraid of Virginia Woolf? en The Comfort of Strangers.

Regie Josephine Decker
Cast Elisabeth Moss, Odessa Young, Michael Stuhlbarg
Speelduur 1u47
Vanaf 2 september in de bioscoop