11.04.2018
Recensie Rampage
Ik was er helemaal klaar voor. Wie heeft er nu niet af en toe zin in een portie pure popcornpret in het gezelschap van Dwayne Johnson? Bovendien had ik een tijdje op een The Rock-dieet gestaan. Baywatchen Jumanji: Welcome to the Jungle waren aan me voorbijgegaan en Moana akaVaiana telde niet echt. De laatste keer dat ik de spiermassa aan het werk zag, was in aflevering acht van de Fast & Furious-franchise en daarin was zijn bijdrage een van de genietbaarste elementen.
Dat Rampage ook nog eens gebaseerd was op een van mijn favoriete videogames uit de jaren tachtig en er dus niet alleen een reusachtige gorilla, maar ook een monsterachtige krokodil en een gigantische wolf van de partij zouden zijn, deed de hoop op maximaal hersenloos entertainment alleen maar toenemen.
Eén ding staat buiten kijf: op het vlak van debiliteiten zal je niet snel een gelijke tegenkomen in de multiplexen. Al vanaf het eerste moment – waarin Johnson wordt geïntroduceerd als een zoöloog met een intense vriendschapsband met een albinogorilla – is het duidelijk dat je naar een live-action animatiefilm zit te kijken. En dan heb ik het niet over de overdosis digitale effecten, maar over de groteske grimassen die de voormalige worstelaar bovenhaalt om zijn ‘emoties’ uit te drukken.
Ook de rest van de cast maakt zich schuldig aan dat soort overacting – of beter: over the top-acting. The Walking Dead-slechterik Jeffrey Dean Morgan denkt dat hij zijn innerlijke John Wayne staat te botvieren als een geheimzinnige overheidsagent, maar komt uit bij het soort sullige cowboy dat je in Bobbejaanland tegenkomt. En slechteriken van dienst Malin Akerman (Rock of Ages) en Jake Lacey (Girls, Carol) lijken weggelopen uit een Looney Tunes-aflevering.
Oké, de film heeft zijn titel niet gestolen en er wordt flink wat vernield. Men heeft zelfs enkele vernuftige knipogen naar designature movesuit de originele arcade gameweten te verwerken. Maar mettertijd begint de bombast van de destruction derbyte botsen met de geinige toon van de race tegen de tijd om Chicago te redden van de drie op hol geslagen wezens.
Het helpt ook niet dat tijdens de finale Johnson zij aan zij staat te acteren met de bonte verzameling CGI. Op zich zien die digitale monsters er best cool uit, maar plaats ze naast een mens van steroïden en bloed en hun nullen en enen-factor wordt meer dan overduidelijk. Helemaal tenenkrommend zijn de reeks infantiele grapjes na het laatste gevecht. Alsof de makers nog voor een laatste keer willen duidelijk maken dat Rampageenkel en alleen voor de puberaalste bioscoopbezoeker bedoeld is.
Regie Brad Peyton
Cast Dwayn ‘The Rock’ Johnson, Malin Akerman, Jeffrey Dean Morgan
Speelduur 1u47
Vanaf 11 april in de bioscoop