Na bijna ontelbare episodes van meerdere televisieseries en enkele low budgetbioscoopfilms heeft mini-major Lionsgate de schouders gezet onder een iets meer prestigieuze cinemaversie van Power Rangers. Met 100 miljoen dollar kan je al iets doen en klinkende namen zoals Elizabeth Banks en Bryan Cranston op de affiche suggereren een kwaliteitsniveau dat in de series en voorgaande films ontbrak. Nadruk op het werkwoord ‘suggereren’, want de enige ambitie van de makers van deze Power Rangers-film was een Transformers du pauvre maken.

De film wil duidelijk de Power Rangers introduceren aan een nieuw publiek van jonge tieners, en dus neemt de origin story bijna anderhalf uur in beslag. De film opent in de prehistorie met een strijd tussen buitenaardse wezens. Maar die strijd wordt nooit beslecht, want de goede Ranger Zordon (Cranston), de beschermer van een kristal dat essentieel is voor het leven op aarde, reïncarneert in een ghost in a shell en de slechte ranger Rita Repulsa (Banks) wordt naar de bodem van de oceaan gekatapulteerd. Zordon heeft echter stenen achtergelaten die nieuwe Rangers moeten aanwijzen. Miljoenen jaren later vinden vijf probleemtieners deze voorwerpen. Toeval wil dat Rita op dat moment boven water komt. Voor de nieuwe Rangers in actie komen, moeten ze echter eerst hun passiviteit, asociale houding, egoïsme en schuldgevoelens van zich af kunnen zetten.

Wie aan een Power Rangers-film begint, hoeft zich eigenlijk geen zorgen te maken. Je kan moeilijk slechter doen dan je voorgangers. De franchise wilde trouwens nooit meer dan een publiek van weinig kritische kids aanspreken. Power Rangers is in de eerste plaats pulp die kinderen moet aanzetten om met action figures te spelen. Daar brengt deze nieuwe film geen verandering in. Misschien had de Zuid-Afrikaanse regisseur Dean Israelite wel meer ambities. Want zoals de X-Men-serie de menselijke verscheidenheid binnen een superheldencontext plaatste, zo lijkt Power Rangers iets gelijkaardig te willen doen met problemen van tieners.

Maar de studio eiste een trefzeker commercieel product en geen al te grote breuk met het verleden. Vandaar dat Israelite het allemaal zo onpersoonlijk en stijlloos mogelijk heeft ingeblikt. Minstens zo vervelend zijn de bloedeloze vertolkingen van de cast. Cranston, die slechts in een paar shots in beeld komt, heeft totaal niets te doen, behalve wat onzin uitkramen en Banks geeft een saaie, want eenzijdige, vertolking als Repulsa. Het ergste houdt Israelite voor het laatste half uur, waarin hij een afgeprijsde versie van Transformers opvoert. Mogelijk zijn hommage aan Michael Bay, de producent van Project Almanac, Israelites eerste film. Dat alleen is al reden genoeg zijn om je kinderen en jezelf ver weg te houden van dit steriel onding.

>>Klap

De snoepkleurige supertieners die begin jaren 90 nog Mighty Morphin waren, komen in de reboot recht uit de Transformers-stal gehuppeld. Perfect voer voor liefhebbers van zachtgekookte scifi-actie met een vleugje The Breakfast Club en veel CGI

Regie Dean Israelite
Cast Dacre Montgomery, Naomi Scott, Elizabeth Banks,
Speelduur 2u04
Vanaf 5 april in de bioscoop