Al vanaf de eerste nanoseconde voel je dat de derde langspeelfilm van Adil El Arbi en Bilall Fallah een unieke cinema-ervaring wordt. De logo’s van de productiehuizen en de verdeler zijn gepimpt in eighties-neon en op de klankband begint een synthesizer zich op te warmen voor een uitputtingsslag in de beste betekenis van het woord.

Kijkers die hopen dat deze film – over vier Antwerpse jongeren van Marokkaanse origine die hun vingers branden nadat ze een lading coke ontvreemden – af en toe gas terug zal nemen, komen bekocht uit. El Arbi en Fallah halen elk audiovisueel foefje uit de kast dat ze tijdens hun eerste Hollywoodstapjes – de pilootafleveringen van Snowfall en Scalped – niet mochten uitproberen.

Patser is dan ook een thrill ride zoals je die nog maar zelden bent tegengekomen in het Belgische filmlandschap. De cineasten gedragen zich als de bastaardkinderen van Martin Scorsese en Michael Bay: ze vermengen passie en popcorn tot een eigenzinnig gerecht dat ondanks zijn gebreken het nodige respect afdwingt.

Kort over die gebreken: dit is pure ADHD-cinema, barstensvol ideeën, personages en verwikkelingen die amper uitgewerkt worden of zo snel passeren dat je ze niet kan registeren. Andere elementen worden dan weer zo vaak herhaald dat je je afvraagt of het in de montagecel niet net iets strakker had gekund.

Toch kan je Patser onmogelijk afdoen als een Belgisch doorslagje van hersenloos Hollywoodentertainment. Daarvoor zit de montagesequentie over Antwerpen als coke capital of Europe te ingenieus in elkaar, zijn bepaalde kwinkslagen te vernuftig – of wordt er echt alleen maar naar ‘Tombe la neige’ verwezen omdat de protagonist Adamo heet? – en is de achtergrond van datzelfde hoofdpersonage een meesterzet.

Door Matteo Simoni een jongeman met Marokkaans én Italiaans bloed te laten spelen, ontwijken de regisseurs de anders onvermijdelijke whitewashing-kritiek én krijgt de Marina-ster de kans om helemaal te verdwijnen in zijn rol. Zijn opvallend ingetogen vertolking countert bovendien perfect de frenetieke bokkesprongen van Saïd Boumazoughe en Junes Lazaar als de andere aspirant-gangsters. En de voormalige K3 zoekt K3-kandidate Nora Gharib ontpopt zich in de rol van het vierde bendelid als een ware filmster, die moeiteloos switcht tussen brutaal en breekbaar.

Toegegeven: naar het einde toe rijdt Patser zich total loss in zijn overdaad aan filmische knipogen, gewelduitbarstingen en andere fucked up shit. Maar eenmaal je jezelf uit het wrak geworsteld hebt, kun je niet ontkennen dat dit de adrenalinestoot is waar de Vlaamse cinema dringend nood aan had.

Gij weet!

>>Klap

Adil El Arbi en Bilall Fallah importeren het filmpoeder van Martin Scorsese en Michael Bay naar Antwerpen, en voeren een uitmuntende Matteo Simoni op als een bendelid met grootse gangsterdromen in deze Kielse variant op Goodfellas. Een thrill ride zoals je ze alleen maar uit Hollywood verwacht.

Regie Adil El Arbi en Bilall Fallah
Cast Matteo Simoni, Nora Gharib, Saïd Boumazoughe, Junes Lazaar
Speelduur 2u05
Vanaf 24 januari in de bioscoop