Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

19.10.2016

Recensie Mal de pierres

door Ruben Nollet

Oh my God, are you one of those single tear people?”

Het is een van de vele sarcastische opmerkingen waarmee muziekleraar Terence Fletcher het hoofdpersonage uit Whiplash onderuithaalt. Voor hem is die enkele traan een uiting van lafheid, te ongeloofwaardig om een oprechte emotie te zijn.

Welnu, in Mal de pierres zou Fletcher die vraag minstens vijf keer kunnen stellen aan hoofdactrice Marion Cotillard. De Franse superster loopt bijna twee uur lang met een spreekwoordelijke hengel in de handen, in de hoop het medeleven van de kijker binnen te halen. Het enige wat ze uit mijn vijver echter viste, was ergernis.

Mal de pierres is de verfilming van Mal di pietre, een novelle van de Italiaanse schrijfster Milena Agus die zich afspeelt in 1943. In het oorspronkelijke verhaal is hoofdpersonage Gabrielle een plattelandsvrouw van 30 die maar niet van straat raakt. In de film wordt gedraagt Cotillard zich eerder als een onhandelbare tiener: ze leest Wuthering Heights, ze werpt zich bijna op de schoot van een getrouwde leraar en ze richt zich tot Christus aan het kruis met de woorden “Vous êtes là. Vous êtes nu.

Wat er ook van zij, de ouders van Gabrielle zetten dochterlief onder druk om te trouwen met een loonarbeider die wel liefde- en begripvol is, maar voor de rest weinig troeven op tafel kan leggen. Gabrielle gaat akkoord, maar maakt haar aanstaande meteen duidelijk dat ze nooit seks met hem zal hebben. “Geen probleem”, zegt de verloofde, “als ik dan maar naar de hoeren mag.”

Regisseur Nicole Garcia wil dat we Gabrielle zien als een vrijgevochten vrouw. Iemand die in vandaag de dag een bevredigend leven zou kunnen leiden, maar in het tijdvak waarin ze leeft denkt haar familie vooral dat ze een vijs los heeft.

Ik kan me voorstellen dat Mal de pierres als novelle een gebalde kracht uitstraalt, maar daar blijft hier niet veel van over. En die mislukking mag zo goed als volledig Cotillard aangewreven worden. Wat een indringend drama had moeten zijn, herleidt zij immers tot een potsierlijk potje emotionele masturbatie.

>>KLAP

Marion Cotillard ontbloot lichaam en ziel in dit passionele drama over een vrijgevochten vrouw die vlak na WOII wil ontsnappen aan haar onderdrukte leven. Regisseuse Nicole Garcia gaat voor een emotionele 37°2 le matin, vanuit vrouwelijk perspectief.

Regie Nicole Garcia
Cast Marion Cotillard, Àlex Brendemühl, Louis Garrel
Speelduur 1u56
Vanaf 19 oktober in de bioscoop