“I’m the guy you didn’t count on.”

“Maybe I’ll rip your arm off and beat you to death with it.”

“You think you’re above the law, but I’m not the law so you should start running because I’m going to start hunting, and when I find you, I’m going to kill you all.”

Het hadden oneliners kunnen zijn uit de mond van Dirty Harry, maar in dit geval is het stoere taal uitgespuwd door Jack Reacher in de diens tweede filmavontuur Never Go Back.

Toen de Britse schrijver Lee Child midden jaren 90 het personage Jack Reacher creëerde, had hij een ronin in gedachten, een zwervende samoerai die zijn krijgskunsten gebruikt om mensen uit de nood te helpen. Maar Child liet hem ook vaak reageren als een meedogenloze filmvigilante uit de jaren 70 en legde hem de nodige cynische oneliners in de mond.

Child was zelf groot van gestalte (1,93 meter) en ook Reacher werd dus een reus. Bij het lezen van de boeken was het dan ook moeilijk om Clint Eastwood uit je gedachten te bannen bij het inbeelden van het hoofdpersonage. Toen Tom Cruise (1,70 meter) werd gecast voor de rol van Reacher in de eerste film, was dat voor de fans van de boeken een grote verrassing. Cruise kon onmogelijk Reacher zijn! Maar it’s all about the money en Child ging akkoord.

De eerste Reacher-film brak geen potten in de bioscoop, maar een succesvolle home entertainment-release deed de teller uiteindelijk toch op zo’n 218 miljoen dollar belanden. En zo belanden we bij Never Go Back. Als basis voor de sequel kozen Cruise en regisseur Edward Zwick (The Last Samurai) het 18e boek uit de reeks. Daarin worden volgens hen de antisociale tendensen van Reacher het meest uitvergroot, waardoor Dirty Harry nog meer om de hoek komt loeren dan in de eerste film.

Ditmaal moet Reacher een van zijn contactpersonen bij het leger (Cobie Smulders) uit de penarie helpen. De opdracht wordt nog lastiger voor onze held wanneer hij ook nog een tienermeisje – mogelijk zijn dochter – moet beschermen. De eeuwige zwerver zonder verantwoordelijkheden zit plots opgezadeld met een surrogaatgezin dat zijn autoriteit niet accepteert.

Uiteindelijk zwicht hij toch en moet hij erkennen dat hij met twee taaie tantes te maken heeft die zelfs met zijn emoties kunnen spelen. En daar is de geest van Dirty Harry weer… Weet je nog hoe hij in The Enforcer moest ‘babysitten’ op een vrouwelijke partner en hoe hij zich in Sudden Impact ontfermde over een diehardfeministe?

Die ondermijning van Reachers machogedrag maakt nog steeds geen hoogvlieger van Never Go Back. De film tapt immers te veel uit hetzelfde vaatje als Death Wish en Tom Cruise blijft een acteur met een narcistisch trekje waarbij je je de hele film ongemakkelijk voelt. Toegegeven, door de feministische insteek is deze sequel wel een pak leuker dan de banale voorganger van regisseur Christopher McQuarrie.

>>Klap

In de tweede Tom Cruise-thriller over eenzaat Jack Reacher wordt de ex-militair omringd door een vriendin en een surrogaatdochter. En dat terwijl hij nog meer dan in het eerste deel het kleine broertje van Dirty Harry uit Sudden Impact uithangt.

Regie Edward Zwick
Cast Tom Cruise, Cobie Smulders, Patrick Heusinger
Speelduur 1u 58
Vanaf 9 november in de bioscoop