11.04.2018
Recensie Isle of Dogs
De nieuwe Wes Anderson is altijd een beetje bang afwachten. Ondertussen heeft de magie van weleer plaatsgemaakt voor herhalingsoefeningen die niet altijd even geslaagd zijn. Fantastic Mr. Fox, Andersons eerste stop-motionlangspeler, was op dat vlak een aangename verrassing: enerzijds terugkeer naar de weerbarstige bron, anderzijds verkenning van echt nieuw territorium.
Veel had te maken met het feit dat de filmmaker een verhaal van Roald Dahl als leidraad had gekozen en zich dus voor de verandering niet helemaal kon verliezen in het soort ironie dat ondertussen zijn handelsmerk is geworden. Begrijp me niet verkeerd – ik ben de eerste om een witz met een twist te smaken – maar Anderson serveert zijn humor bij momenten zo afstandelijk dat een whatever-gevaar altijd op de loer ligt. En net dat gevoel speelde me bij Isle of Dogs enorm parten.
Op het verhaal over een Japanse megastad uit de toekomst waar een malafide burgemeester alle honden verbant naar een troosteloos eiland, valt weinig af te dingen. De stop-motion ziet er minstens even straf uit als in de voorgenoemde soortgenoot. En de stemmencast – waaronder klasbakken Bill Murray, Bryan Cranston, Greta Gerwig en Frances McDormand – leveren uiterst genietbaar werk.
Het is dan ook ontzettend jammer dat het geheel een kilheid uitstraalt die waarschijnlijk cool bedoeld is, maar vooral koel overkomt. Resultaat: een vormelijk uiterst memorabel filmavontuur dat inhoudelijk absoluut niet bijblijft.
Regie Wes Anderson
Cast Bill Murray, Greta Gerwig, Bryan Cranston
Speelduur 1u41
Vanaf 11 april in de bioscoop