Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

14.06.2019

Recensie Greta

door Chris Craps

Neil Jordan verkent in zijn films op persoonlijke wijze de menselijke seksualiteit – zie The Crying Game, The Miracle en Breakfast on Pluto – maar hij verwerkt ook oude sprookjes en mythen in moderne contexten – zie In Dreams, Ondine en The Company of Wolves. Tijdens het bekijken van Greta denk je aanvankelijk echter niet aan sprookjes of seksualiteit, maar aan Alfred Hitchcocks Psycho, met Isabelle Huppert in de rol van de moordzuchtige moeder en Chloë Grace Moretz als Marion Crane.

Jordan wil zich echter niet meten met de meester. Het is hem vooral te doen om oude sprookjes te vernieuwen via de structuur en stijl van Hitchcocks meesterwerk. Nog meer dan aan Psycho is Greta schatplichtig aan Rapunzel en Hansje en Grietje. Rapunzel heet in Jordans thrillersprookje Frances (Choë Grace Mortz). Deze jonge vrouw, die in Manhattan een appartement deelt met haar boezemvriendin, rouwt om haar aan kanker gestorven moeder. Wanneer ze in een metro een handtas vindt, besluit ze die naar de eigenares terug te brengen. Dat blijkt de vriendelijke maar eenzame Greta (Huppert). Voordat Frances het goed beseft, zit ze gevangen in het web van de zwarte weduwe.

Liefhebbers zullen zich amuseren met de vele sprookjesknipogen. Zo lijkt de woonst van Greta op het peperkoekenhuisje uit Hansje en Grietje, functioneert de detective als de boswachter uit Roodkapje en kreeg Greta niet alleen eigenschappen van Moeder Gothel, maar ook van de boze koningin uit Sneeuwwitje en zelfs van Blauwbaard.  Ook leuk is de manier waarop Jordan speelt met genderclichés: het zijn niet de prinsen of de boswachters die Frances ter hulp schieten en het monster is geen bloeddorstige reus of dwerg, maar een vrouw die haar liefde niet kwijt kan.

Het is allemaal wat over the top, wat erop wijst dat Jordan zijn verhaal niet al te ernstig neemt. Dat wordt trouwens bevestigd door de hilarische larger than life-vertolking van de onvolprezen Huppert die met veel zwarte humor weet te switchen van geveinsde onschuld naar psychopathische razernij.

Voor sommigen zal Greta misschien te klassiek zijn, maar het is zonder twijfel een genrespielerei die veel interessanter en leuker is dan het gros van de humorloze en vervelende arthousethrillers die de zalen bereiken.

>>Klap

The Crying Game-regisseur Neil Jordan serveert een hitchcockiaanse thriller over een eenzame weduwe (Huppert) die haar surrogaatdochter (Moretz) begint te stalken. Met invloeden van Psycho, Liebestraum en Fatal Attraction.

Regie Neil Jordan
Cast Isabelle Huppert, Chloë Grace Moretz, Colm Feore
Speelduur 1u38
Vanaf 12 juni in de bioscoop