“Dit is toch geen horrorfilm.”

Bovenstaand zinnetje duikt regelmatig op als ik praat met andere mensen die Get Out reeds gezien hebben. Het klopt dat er betrekkelijk weinig bloed vergoten wordt in het opmerkelijke regiedebuut van de Amerikaanse komiek Jordan Peele, maar dat neemt niet weg dat het gevoel van onbehagen dat je langzaam maar zeker bekruipt je nog lang zal achtervolgen.

Maak kennis met Chris Washington, een jonge Afro-Amerikaanse fotograaf die op het punt staat de ouders van zijn blanke vriendin Rose Armitage te ontmoeten. Tijdens de autorit naar hun statige woonst in een rijke buitenbuurt wordt duidelijk dat Chris zich niet helemaal op zijn gemak voelt en eenmaal aangekomen wordt het er niet bepaald beter op.

Op het eerste gezicht zijn de ouders van Rose liberale intellectuelen – hij een chirurg, zij een psychiater – die alles in het werk stellen om Chris thuis te doen voelen. Maar het opmerkelijke gedrag van het zwarte personeel, Rose’ broer en de gasten op een groot tuinfeest, doet vermoeden dat er stront aan de knikker is.

Natuurlijk kan ik moeilijk ingaan op wat er allemaal gebeurt, maar weet dat Peele een M. Night Shyamalan-achtig talent heeft om doodnormaal lijkende situaties om te toveren tot beklemmende huivermomenten. Daniel Kaluuya (Sicario) is perfect als het hoofdpersonage wiens ogen letterlijk en figuurlijk geopend worden. En de nevencast, waaronder Girls-gezicht Allison Williams en The West Wing-waarde Bradley Whitford, zijn meesterlijk unheimlich.

Dat Peele twee koppen cast uit tv-reeksen die vereenzelvigd worden met liberaal Amerika, onderlijnt hoe ingenieus hij te werk is gegaan. Zoals elke zichzelf respecterende horrorprent gaat Get Out namelijk over net iets meer dan zijn publiek de stuipen op het lijf jagen: het griezelige relaas spreekt boekdelen over de gespannen relatie tussen blank en zwart in het Amerika anno nu. Met als kers op de taart de triomfantelijke constatering dat Peele simpele antwoorden uit de weg gaat.

Vandaar: verplichte kost voor genrefans én filmliefhebbers in het algemeen. Dit is sociale commentaar verhuld als superieur huiverentertainment – of beter: popcorn om je in te verslikken.

>>KLAP

Komiek Jordan Peele verbaast met zijn langspeelfilmdebuut dat niet alleen raak schiet als puike horrorprent, maar ook als uitdagende sociale commentaar over de rassenverhoudingen in hedendaags Amerika. M. Night Shyamalan met een geweten, quoi!

Regie Jordan Peele
Cast Daniel Kaluuya, Allison Williams, Catherine Keener
Speelduur 1u44
Vanaf 3 mei in de bioscoop