De originele Flatliners van Joel Schumacher is met moeite een cultfilm te noemen. Dus het originele idee waarop de film uit 1990 steunde – je hart gedurende 60 seconden stilleggen om dan terug op te starten met alle psychologische gevolgen van dien – zal wel de reden geweest zijn waarom er nu een remake is (of een soort sequel dankzij een korte cameo van Kiefer Sutherland).

Een goede film heeft Niels Arden Oplev, de man achter de originele The Girl with the Dragon Tattoo, er echter niet van kunnen maken. Als regisseur sta je immers machteloos wanneer je met een slecht scenario moet werken. Het kan natuurlijk ook zijn dat Oplev de producers volgde in hun opzet: een weinig ambitieuze B-horrorfilm maken.

Je voelt de bui al heel snel hangen, maar je geeft de film wat krediet door de aanwezigheid van Ellen Page, die met haar aanwezigheid in onder meer Hard Candy, Juno en Inception bewees dat ze een neus heeft voor niet evident materiaal. In Flatliners lijkt ze echter totaal verloren. Haar persona past simpelweg niet in een zuiver commerciële genrefilm.

Page vertolkt een studente geneeskunde die nadat haar zus verongelukt gefascineerd raakt door de dood. In een kelder van het academisch ziekenhuis voert ze samen met andere studenten vreemde experimenten uit. Met een defibrillator slagen ze er – al te vlotjes – in om een minuut in de schemerzone tussen leven en dood te zwalpen. Het flatlinen heeft echter een neveneffect.

Van dat laatste maakt scenarist Ben Ripley gretig gebruik om ons te waarschuwen voor de gevolgen van zondig gedrag – voor Amerikanen bestaat er duidelijk nog steeds niets erger dan abortus. Maar eens de horrormomenten zich aandienen, heeft het clichématige script je al lang in slaap gewiegd. Bizar dat de schrijver van Source Code zo’n slechte beurt kan maken.

Flatliners voelt uiteindelijk meer aan als een zwakke aflevering uit de Final Destination-franchise dan als een waardige remake van Schumachers film. En van de potentiële zwarte humor wordt nooit gebruik van gemaakt.

Sterven was nog nooit zo vervelend.

>>Klap

Deens regisseur Niels Arden Oplev (The Girl with the Dragon Tattoo) blikt deze remake/sequel van Joel Schumachers nineties-cultfilm in als een Final Destination-achtige horrorprent, waarin Magere Hein jonge mensen achtervolgt van zodra ze de schemerzone tussen leven en dood betreden.

Regie Niels Arden Oplev
Cast Ellen Page, Diego Luna, Kiefer Sutherland
Speelduur 1u50
Vanaf 29 november in de bioscoop