De zestienjarige Alexis en de achttienjarige David ontmoetten elkaar in de zomer van 1985, wanneer de eerste tijdens een boottochtje in de problemen raakt en de zelfverzekerde tweede zijn hachje redt. Er ontstaat een vriendschap, aangemoedigd door Davids bezorgde moeder, die al snel in iets passionelers ontvlamt. 

Été 85 is gebaseerd op Dance on My Grave, een boek uit 1982 van de Britse schrijver Aidan Chambers en een van de eerste wijdverspreide Young Adult-romans waarin een homoseksuele tienerliefde zonder blikken of blozen opgevoerd werd. Je snapt dus waarom dit verhaal de gevierde Franse veelfilmer François Ozon (Le temps qui reste) aangesproken moet hebben – al is een van de mooie kanten van de film net het idee dat de homoseksualiteit bijkomstig is. 

De film geniet er in de eerste plaats van om een zomerromance te vertellen en de ambiance van de jaren tachtig weer te geven. Aan potsierlijke kleren en geföhnde kapsels geen gebrek dus. Ozon spitte ook met genoegen zijn platenkast uit en haalde onder meer The Cure, Lloyd Cole en Bananarama van onder het stof. 

De cineast slaagt er echter niet in om een ‘Is het dat maar?’-gevoel af te schudden. Je snapt de botsing tussen Alexis’ romantisch obsessieve aard en Davids flirterige genotzucht, maar van de schrijnende emoties die door pakweg Call Me by Your Name woeden, is hier zelden of nooit sprake.

Het grote verschil tussen Chambers roman en Ozons filmversie lijkt het gevoel voor humor. Ozon is doorgaans goed voor een sardonische knipoog en Valeria Bruni-Tedeschi zorgt hier voor een occasionele lichtere noot als Davids moeder, maar de film had wat meer vrolijke vreugde kunnen gebruiken. Chambers gaf zijn boek tenslotte de ondertitel A life and a death in four parts, one hundred and seventeen bits, six running reports and two press clippings, with a few jokes, a puzzle or three, some footnotes and a fiasco now and then to help the story along.

Een fijn weetje: Ozon wilde met dit project meer dan twintig jaar geleden debuteren als cineast. Hij heeft er uiteindelijk zijn tijd voor genomen

>>Klap 

De zomer van 1985 wordt voor de zestienjarige Alexis een kantelpunt in zijn leven. Alles begint wanneer zijn zeilbootje kapseist en hij de zelfverzekerde David ontmoet. Alsof Éric Rohmer een romantisch drama zoals Le rayon vert een thrilertintje zou geven.

Regie François Ozon
Cast Félix Lefebvre, Benjamin Voisin, Valeria Bruni Tedeschi
Speelduur 1u40
Vanaf 15 juli in de bioscoop