Tim Mielants houdt ervan om de kijker op het verkeerde been te zetten. Het Vlaamse publiek leerde hem kennen als regisseur van series als Code 37 en Cordon, internationaal liet hij zich opmerken met onder meer The Tunnel en Peaky Blinders, stuk voor stuk ernstige en dramatische verhalen. 

Diep vanbinnen huist er echter nog een andere Mielants: een kerel met een voorliefde voor absurde toestanden en onvervalste kolder. Die had zich al mogen uitleven met een paar kortfilms (The Sunflyers, Duffel) en met de tv-series Super8 en Zingaburia, maar de laatste jaren moest hij zich vooral koest houden — al werd hem occasioneel een dolle scène toegeworpen, zoals in de Marvel-reeks Legion.

Het heeft even geduurd, maar in zijn eerste langspeelfilm weet Mielants zijn verschillende kanten eindelijk te verzoenen. De Patrick is zowel dramatisch als geestig, zowel ontroerend als maf, zowel spannend als surrealistisch. Maar omdat hij geen enkele van die kleuren nadrukkelijk in de verf zet, maakt Mielants het zijn publiek opnieuw niet bepaald makkelijk. Hij geeft nauwelijks aan hoe je je als kijker hoort te voelen, wat voor een bevreemdende kijkervaring zorgt. En dat is een groot compliment, voor alle duidelijkheid.

De opvallendste elementen van De Patrick zijn – hoe kan het anders? – de context en de hoofdvertolking. De film speelt zich om te beginnen af op een nudistencamping, maar het pleit voor Mielants dat al dat naakt al na een paar minuten oplost in het decor. “Ik wil dat de mensen De Patrick zien als een soort kostuumfilm,” stelt de regisseur. Mission accomplished.

Hetzelfde geldt voor de vertolking van Kevin Janssens als het titelpersonage, een man van weinig woorden en nog minder assertiviteit. Hij werkt als klusjesman op de camping van zijn ouders en voelt zich prima bij dat simpele, routineuze leven. Tot hem een dubbele ramp overkomt: zijn vader krijgt een hartaanval en een van de hamers uit zijn ordelijke collectie verdwijnt spoorloos.

Er gaat veel aandacht naar de zeventien kilo die Janssens bijkwam om gestalte te geven aan het introverte personage, maar die bolle buik is minder imposant dan wat zich op zijn gezicht afspeelt. De expressie die daar naar boven borrelt in de finale, deed bij mij alvast het gemoed volschieten.

Een film zoals De Patrick heb je nog nooit gezien. Laat de kans niet liggen om daar iets aan te doen.

>>Klap

Kevin Janssens overtreft zichzelf in deze eigenzinnige en unieke tragikomedie over een stille man die klusjes opknapt op de nudistencamping van zijn ouders. In zijn eerste langspeelfilm vindt regisseur Tim Mielants een toon die doet denken aan Borgman van Alex van Warmerdam.

Regie Tim Mielants
Cast Kevin Janssens, Josse De Pauw, Pierre Bokma
Speelduur 1u37
Vanaf 28 augustus in de bioscoop