Lang leve Ryan Coogler! De scenarist-regisseur achter de indiesensatie Fruitvale Station en de weergaloze Rocky-spin-off Creed is er niet alleen in geslaagd om van Black Panther de afrocentrische blockbuster te maken waar hoogdringend nood aan was, hij heeft er ook een afrocentrische belevenis van gemaakt.

Van de magistrale mix tussen verleden en toekomst in het fictieve Wakanda, het Afrikaanse koninkrijk van Black Panther-alter ego T’Challa (Chadwick Boseman), over de kleurrijke kostuums van vrouwelijke sidekick(er)s Nakia (Lupita Nyong’o) en Okoye (Danai Gurira), tot de beste Marvel-slechterik in tijden Erik Killmonger (vaste Coogler-waarde Michael B. Jordan).

Coogler pakt dus zowel verhalend als visueel uit. Met het contrast tussen de behoudsgezinde ideeën van T’Challa en de agressieve aanpak van Killmonger wikkelt hij de spanning tussen Martin Luther King en Malcolm X in een popcornjasje. En met een uitgesponnen actiescène in Zuid-Korea beantwoordt hij de vraag of we anno 2018 nog wel nood hebben aan James Bond.

ondanks al die pluspunten blijft ook ditmaal de dwingende hand van de Marvel-machine voelbaar. Grootste struikelblok is en blijft de digitale dictatuur van het bedrijf. Het alsmaar vaker terugvallen op CGI-ingrepen zorgde er in het verleden al voor dat Guardians of the Galaxy Vol. 2 niet zo, eh, echt aanvoelde als zijn voorganger en maakte van Thor: Ragnarok een kleurrijke maar uiteindelijk weinig memorabele thrill ride.

Hier is die aanpak nog net iets problematischer, want in tegenstelling tot de bovenvermelde ruimteavonturen schudt Black Panther de realiteit niet volledig van zich af. Coogler situeert niet voor niets twee cruciale scènes in de achtergestelde buurten van zijn thuisstad Oakland en bovendien laat hij T’Challa een hele film lang nadenken over de impact die de vergevorderde technologie van zijn land zou kunnen hebben op de wereld.

Het is dan ook jammer dat veel sequenties zich duidelijk afspelen voor een green screen, en tijdens de postproductie opgesmukt werden met uit nullen en enen opgetrokken achtergronden. Die aanpak zorgt er zelfs voor dat de nochtans voortreffelijke cast met hun Grote Emoties soms iets krijgen van een tweederangs toneelgezelschap.

Hopelijk kweekt Marvel voor het volgende Black Panther-filmavontuur de ballen om dezelfde cast en crew naar Afrika over te vliegen zodat die exteriors niet langer aanvoelen als digitale kolonisatie.

>>KLAP

Ryan Coogler bewijst na zijn Rocky-spin-off Creed opnieuw dat hij de Hollywoodmachine perfect naar zijn hand kan zetten. Een entertainende Marvel-solofilm vol intrigerende personages, afrocentrische visuals en een James Bond-achtige actiescène waar zelfs 007 himself niet aan kan tippen.

Regie Ryan Coogler
Cast Chadwick Boseman, Michael B. Jordan, Lupita Nyong’o
Speelduur 2u14
Vanaf 14 februari in de bioscoop