Eerst een bekentenis: ik ben niet bepaald ’s werelds grootste Edgar Wright-fan. In de ogen van vele filmfreaks is dat waarschijnlijk heiligschennis, maar ik vond zijn Cornetto-trilogie – Shaun of the Dead, Hot Fuzz en The World’s End – net iets te ‘Tarantino meets The Naked Gun’ en met zijn graphic novel-verfilming Scott Pilgrim vs. the World bewees de Britse filmmaker zich vooral als ‘de Michael Bay van de geeks’.

Het doet me echter heel veel deugd om te melden dat in zijn nieuwste film eindelijk alles in plooien valt. Gedaan met de potsierlijke pastiches en weg met de audiovisuele acrobatieën, dit is topentertainment op zijn puurst én zijn puikst. ‘Drive meets La La Land’ komt dicht in de buurt qua vergelijking, maar eigenlijk kan je Baby Driver nog het best omschrijven als een live-action Pixar-prent.

Het verhaal van een jonge getaway driver (Ansel Elgort) die tegen wil en dank een misdadig brein (Kevin Spacey) en ander tuig (onder meer Jon Hamm en Jamie Foxx) helpt bij hun overvallen, is niet bepaald realistisch. Zeker niet als Baby – is dat écht zijn naam? – ook nog eens verliefd wordt op een dienster (Lily James), met wie hij bijna onmiddellijk plannen begint te maken om weg te vluchten.

Naast de letterlijke verwijzing naar Pixar-klassieker Monsters Inc. zijn er nog tal van andere elementen die doen inzien dat Wright voor onbeschaamde en onversneden movie magic gaat. Baby kan niet zonder muziek – waarom moet je zelf maar ontdekken – en ziet het leven als één grote choreo. Als hij niet achter zijn stuur met de ruitenwissers zit te spelen, dan huppelt hij over het voetpad als ware het Maria’s bergtoppen in The Sound of Music.

Maar dit filmsprookje heeft ook zo zijn donkere kanten. De doofstomme man waarmee Baby mee samenwoont, waarschuwt het kereltje regelmatig voor het gevaarlijke pad dat hij bewandelt. Een kort shot van een handlanger met wie het niet zo goed afliep, laat tegelijk heel veel maar ook niks aan de verbeelding over. En dat de finale in een hels rood baadt, maakt het geheel des te animatie-achtiger.

Ik zou het nog uitgebreid kunnen hebben over de amusante acteerprestaties, de succulente soundtrack en de technische topprestaties, maar Baby Driver is veel meer dan de som van die delen: it’s a motherfucking ride!

>>Klap

‘Drive meets La La Land’ komt dicht in de buurt als je de nieuwe film van Shaun of the Dead-regisseur Edgar Wright moet omschrijven. Maar eigenlijk kan je deze unieke brok topentertainment nog het best omschrijven als een live-action Pixar-prent.

Regie Edgar Wright
Cast Ansel Elgort, Lily James, Kevin Spacey
Speelduur 1u52
Vanaf 2 augustus in de bioscoop