04.12.2019
Recensie Atlantique
Mati Diop, een Franse actrice met Senegalese roots, heeft een persoonlijke band met migratie. Niet alleen vanwege haar familiegeschiedenis, maar ook door de documentaire kortfilm Atlantique die ze elf jaar geleden draaide. Die ervaring had een enorme impact op haar. Ze volgde jongeren die via de Atlantische Oceaan de levensgevaarlijke overstap van de Afrikaanse kust naar Spanje wilden maken. Hun verhalen bleven nazinderen, waardoor ze geïnspireerd werd om er een lange fictiefilm uit te puren, meteen haar langspeelfilmdebuut als cineaste. De film werd in Cannes in de officiële competitie voorgesteld en kreeg net niet de Gouden Palm.
Atlantique speelt zich af in de Senegalese hoofdstad Dakar, waar een groep arbeiders het niet meer ziet zitten. Ze worden al maanden niet betaald en besluiten hun geluk in Europa te zoeken. Ook Suleiman neemt het risico om de oceaan te trotseren in de hoop op een betere toekomst. Zijn vriendinnetje Ada blijft alleen achter. Haar familie heeft bovendien besloten om haar uit te huwelijken aan de rijkeluiszoon Omar. De trouwpartij komt dichterbij zonder nieuws van Suleiman. De situatie wordt nog complexer wanneer er allerlei mysterieuze dingen beginnen te gebeuren.
Het migratie-aspect van Diops kortfilm bleef overeind, maar het verhaal werd aangedikt met aan met een mix van genres. Atlantique is deels love story, deels detectiveverhaal en deels maatschappijkritische fabel. Het is echter de bovennatuurlijke insteek die de inhoud en de toon van tweede helft bepaalt. Het duurt een tijdje voordat je weet hoe de vork juist in de steel zit. Helaas wordt alles nogal onduidelijk verteld en blijkt de oplossing van het mysterie vergezocht. Tijdens de eindgeneriek ben je dan ook bijna vergeten dat de film over de pijnlijke gevolgen van migratie gaat.
In Cannes, waar de film de Grand Prix won, reageerde de jury en een deel van het publiek zeer enthousiast, maar zoals vaak wordt het succes van bepaalde arthousefilms bepaald door trends. Je kunt niet ontkennen dat het concept van Atlantique tamelijk origineel is voor een Afrikaans-Franse productie, maar de bekroning heeft vooral te maken met het feit dat men op festivals filmmakers die in het verleden geen of weinig erkenning kregen wil steunen. Diop kwam daar als vrouw van Afrikaanse origine zeker voor in aanmerking, maar haar film voelt halfbakken aan en breekt op cinematografisch vlak geen potten. Ik wacht op Diops volgende film om te zien of ze werkelijk zo getalenteerd is als haar fans beweren.
>>Klap
De Frans-Senegalese Mati Diop schetst in haar langspeelfilmdebuut de traumatische gevolgen van migratie bij jonge Senegalezen. Dat doet ze via het bovennatuurlijke verhaal van de jonge geliefde van een migrant die geconfronteerd wordt met mysterieuze incidenten. In This World meets The Sixth Sense in een Afrikaans decor.
Regie Mati Diop
Cast Mame Bineta Sane, Amadou Mbow, Ibrahima Traoré
Speelduur 1u44
Vanaf 4 december in de bioscoop