Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

13.03.2018

Recensie Annihilation

door Steven Tuffin

Tijdens het bekijken van de tweede langspeelfilm van Ex Machina-regisseur Alex Garland was ik steevast op zoek naar referentiepunten. Zo kwam ik uit bij ‘Darren Aronofsky die een remake van The Thing maakt, maar de nodige knipogen naar 2001: A Space Odyssey en Apocalypse Now binnensmokkelt.’ Pas uren later daagde het me dat Annihilation net gaat over dat soort houvast loslaten.

Garland haalt met zijn film immers het ene cliché na het andere onderuit. Een team op expeditie in een mysterieus gebied hoeft helemaal niet bevolkt te worden door stoere mannen: Natalie Portman en de vier vrouwelijke wetenschappers die haar vergezellen zijn minstens even memorabel als MacReady en co. uit de voorgenoemde John Carpenter-klassieker. Audiovisuele effecten hoeven helemaal niet te lijken op een best of van wat je de afgelopen maanden in de bioscoop zag passeren: het speciale-effectenteam en de geluidsploeg hebben met een ‘zeepbellook’ en een intrieste dreun een uiterst origineel en hypnotiserend spektakel gecreëerd. Bovendien hoeft de komst van een buitenaards organisme niet enkel tot kommer en kwel te leiden: de pracht, de praal en de pijn van de gemuteerde gevaartes is minstens even zicht- en voelbaar als die van de vrouwen die hun pad kruisen.

Met het loslaten van één houvast blijf ik het echter ongelooflijk moeilijk hebben: het feit dat we Annihilation in België niet in optimale omstandigheden te zien krijgen. Hoewel ik de film op de best mogelijke manier heb kunnen bekijken, kan de streamingkwaliteit van Netflix het onmogelijk halen van de digitale dragers die dezer dagen in cinema’s gebruikt worden. Ik begrijp dat een scififilm die qua DNA gelinkt is aan Under the Skin en de videoclips van Björk minder commercieel potentieel heeft dan pakweg Transformers 21, maar dat hoeft niet te betekenen dat ik blij moet zijn met de MP3, terwijl de vinylversie in andere landen draait.

>>Klap

Alex Garland tekent na Ex Machina opnieuw voor een uitdagende scififilm. Annihilation voelt aan als een Aronofsky-remake van The Thing, met de nodige knipogen naar 2001: A Space Odyssey en Apocalypse Now. En Natalie Portman? Die is andermaal kick-ass.

Regie Alex Garland
Cast Natalie Portman, Jennifer Jason Leigh, Oscar Isaac
Speelduur 1u55