I’m nobody! Who are you?
Are you nobody, too?
Then there’s a pair of us – don’t tell!
They’d advertise – you know!

How dreary to be somebody!
How public like a frog
To tell one’s name the livelong day
To an admiring bog!

Geef toe, je had niet gedacht dat je op deze fijne site ooit een streepje poëzie zou aantreffen. Onze dichterlijke luim komt dan ook niet als een donderslag bij heldere hemel. Bovenstaande verzen zijn van de hand van Emily Dickinson, de ongemeen productieve dichteres die algemeen beschouwd wordt als een van de grootste talenten uit de Amerikaanse geschiedenis. Je hoeft bovendien niet geweldig veel Engels te kennen om haar poëzie te appreciëren, zo eenvoudig en spontaan klinken veel van haar schrijfsels.

De acht regels die samen het gedicht “I’m nobody! Who are you?” vormen, geven ook een goed idee van wie Dickinson was. Ze liep niet hoog op met zichzelf maar ook niet met de massa. Ze was een eenzaat, maar ze hunkerde toch naar gelijkgestemde geesten. En ze had behalve een fijngevoelige ziel zowaar ook een gevoel voor humor.

Al die kwaliteiten zitten ook knap vervat in de Dickinson die hoofdactrice Cynthia Nixon neerzet in het biografische drama A Quiet Passion. Net zoals de titel belooft, maken we kennis met een vrouw die explodeert als ze pen op papier zet, maar die blokkeert als ze een stap naar buiten moet zetten. Dat heeft alles te maken met de wereld waarin ze leeft. De rijkere klassen van de Amerikaanse Oostkust midden 19e eeuw sloten nauw aan bij de Victoriaanse waarden, waar niemand buiten de lijntjes mocht kleuren en vrouwen aan de leiband werden gehouden.

A Quiet Passion toont Dickinson als een rebel, eerst als jonge vrouw op de kostschool, later als volwassen schrijfster die zich veilig verschanst achter de muren van haar familiale woonst. Dat had een droog kostuumdrama kunnen opleveren, maar dat is buiten regisseur Terence Davies gerekend. Hij zorgt er om te beginnen voor dat zijn film er adembenemend uitziet, met een paar bijzonder fraaie camerabewegingen maar ook met een heel natuurlijke belichting. Hij leidt zijn cast zonder uitzondering naar memorabele en pakkende vertolkingen – ik geef niets om Oscars maar Nixon heeft nu al geen concurrentie meer. En hij omzeilt zwierig de val van de zwaarmoedigheid door geregeld zijn innerlijke Oscar Wilde vrij spel te geven.

Een fijnzinnige parel van een fijnzinnige filmer.

>>KLAP

Biopic over de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson, even ingetogen en tegenstrijdig als de vrouw zelf. Net als in zijn kostuumdrama The House of Mirth vindt regisseur Terence Davies feilloos de verstikte emoties, maar hij voegt er deze keer ook wat stoute humor aan toe.

Regie Terence Davies
Cast Cynthia Nixon, Emma Bell, Keith Carradine
Speelduur 2u05
Vanaf 2 november in de bioscoop