De presentator van een weinig opwindend tv-programma krijgt op een dag overal jeuk. Hij denkt dat het aan het knaagdierenkostuum ligt dat hij tijdens de uitzending draagt, maar dat blijkt niet zo te zijn. Meer zelfs, hij is de enige die de ondraaglijk irriterende uitslag op zijn armen en torso ziet.Het is maar één voorbeeld van het spelletje met de werkelijkheid waarmee de Franse regisseur Quentin Dupieux zich in zijn toepasselijk getitelde Réalité vermaakt.

Het verhaal — voor zover dat enig belang heeft — is ook niet toevallig gesitueerd in Los Angeles, waar de grens tussen feit en fictie per definitie dun en poreus is. Dupieux huppelt de hele film door als een losgeslagen konijn heen en weer tussen verschillende niveaus van bewustzijn en werkelijkheid, tot je hopeloos de kluts kwijtraakt. Maar dat is ook precies de bedoeling. Réalité komt pas tot zijn recht wanneer je erin slaagt om als kijker zelf de band met de traditionele logica af te leggen en mee te surfen op de bizarre taferelen en gebeurtenissen die Dupieux op het scherm ontvouwt.

>>KLAP

Als David Lynch een stevige joint rookte en vervolgens een film maakte, zou hij waarschijnlijk uitkomen in de buurt van Réalité. Wat de Fransman Quentin Dupieux uit zijn brein schudt, is niet voor iedereen, maar zijn geflipte humor heeft een zekere charme.

Regie Quentin Dupieux
Cast Alain Chabat, Jonathan Lambert, Élodie Bouchez
Speelduur 1u30
Vanaf 25 februari in de bioscoop

@RubenNollet