Het Classics Restored Festival brengt grootse films terug op het grote scherm, waar ze thuishoren. Ontdek de rijkdom van de filmgeschiedenis aan de hand van de beste recente digitale restauraties, vertoond zoals het hoort.

Begin maart stellen KASKcinema (Gent), kunstencentrum BUDA (Kortrijk), Cinema ZED (Leuven), De Cinema (Antwerpen) en Cinema RITCS (Brussel) opnieuw een resem recent gerestaureerde filmklassiekers voor. Door steeds beter wordende technieken en digitaal uitgeruste cinema’s wordt het ook buiten de muren van het filmarchief mogelijk parels uit de verre en recente filmgeschiedenis te (her)ontdekken, in de setting waar de films voor gemaakt zijn: op groot scherm geprojecteerd, in een volle, verduisterde cinema.

Het volledige programma is nu beschikbaar op cinea.be

Special “American Independents” (enkel in KASKcinema)

Amerikaanse cinema is uiteraard meer dan enkel Hollywood, maar dat ‘meer’ bereikt onze zalen vaak maar moeizaam. Het Classics Restored Festival is daarom de ideale gelegenheid om minder bekende films uit de Verenigde Staten een herkansing te geven wanneer deze gerestaureerd worden.

Dit jaar bundelen we vier van deze — destijds onder de mat geschoven — pareltjes in het American Independents deelprogramma. Vier films die buiten de bekende structuren gemaakt werden en dus ook buiten de bekende lijntjes kleuren. Films die omwille van hun outsider positie zeker ook iets zeggen over het wankele statuut van de insiders. Films, kortom, die frontaal de aanval openen op de vraag wat een film is en wie het recht heeft om er een te maken.

Uit de programmabrochure:

Private Property (Leslie Steven, 1960)
“Deze lang verloren gewaande lowbudgetproductie draagt nog sporen van film noir en geldt als een vroeg voorbeeld uit het ‘home invasion’-genre. Versterkt door ontvlambare vertolkingen van onder meer een jonge Warren Oates is de psychoseksuele spanning voelbaar te snijden.”

The Story of a Three-Day Pass (Melvin Van Peebles, 1967)
“Ingebed in een hevig door de Franse Nouvelle Vague beïnvloedde visuele esthetiek, behandelt de film het thema van de Amerikaanse rassenrelaties op een vrijere manier dan in de Verenigde Staten mogelijk had geweest”

Mikey and Nicky (Elaine May, 1976)
“Na twee eerdere samenwerkingen, zorgde Elaine May met Mickey and Nicky misschien wel voor het meest diepgaande portret van de vriendschap tussen John Cassavetes en Peter Falk, met alle spanningen en onmogelijke toenaderingspogingen van dien.”

Kamikaze Hearts (Julie Bashore, 1986)
“Kamikaze Hearts is Juliet Bashore’s enige langspeelfilm en verkent rücksichtslos de grenzen tussen documentaire en fictie, schijn en werkelijkheid, verbeelding en haar kostprijs. In faux-documentaire stijl volgen we Sharon Mitchell wanneer zij zich klaarmaakt om in San Francisco mee te spelen in een pornoparodie van Bizet’s Carmen.”