Noah was voor regisseur Darren Aronofsky een passion project. Sinds zijn puberjaren is hij gefascineerd door het Bijbelse verhaal over de vent die stemmen hoort en een ark bouwt om het leven op aarde te redden. Maar net zoals het bouwen van een gigantische boot bleek het maken van deze film een waar huzarenstukje. Vanaf 2000 speelde Aronofsky met het idee om het verhaal naar het witte doek te vertalen. Nu – 14 jaar later – is het hem eindelijk gelukt.

Zelf noemt Aronofsky het eindresultaat “de minst Bijbelse Bijbelfilm aller tijden”. Ongelijk kan je de Black Swan-cineast niet geven, want wat doet hij met het verhaal dat in het heilige boek uit maar enkele verzen bestaat? Juist, er een bombastisch fantasy-spektakel met Russell Crowe in de hoofdrol van maken. Noah is dan ook geen eenduidige interpretatie van een heilige tekst, maar een film die een middenweg zoekt tussen wat neergeschreven staat en Aronofsky’s persoonlijke visie op de mythologie en het populaire personage.

Noah is even onnozel als intrigerend. Wanneer er rotsmonsters opduiken of een witte vredesduif voorbijvliegt, is het moeilijk om niet met je ogen te beginnen rollen. Toch blijft de regisseur je aandacht opeisen. Dat doet hij in de eerste plaats door het verhaal te interpreteren als een metafoor voor actuele problematieken als de opwarming van de aarde en globale conflicten. Echt leuk wordt het pas wanneer Aronofsky zijn titelfiguur laat evolueren tot een psychoot die worstelt met zijn hemelse opdracht. Volgens de visie van de regisseur blijkt religieus fanatisme immers niet te lonen. Een aspect dat Russell Crowe fantastisch weergeeft met zijn vertolking.

Verwacht dus geen brave Bijbelverfilming, maar een gedurfde interpretatie die meer thuishoort in de traditie van moderne fantasy à la The Lord of the Rings dan in die van de klassieke Bijbelprent. Aronofsky’s beeldtaal bestaat uit een vloedgolf van flitsende montages, een epische mise-en-scène en barokke composities. De denderende muziek van Clint Mansell maakt het plaatje compleet. Het resultaat is lang niet zo ontoegankelijk als The Fountain, de filosofietrip waarmee Aronofsky zijn Hollywoodkrediet enkele jaren terug verloor. Hoe van de pot gerukt en frustrerend Noah ook mag wezen, hij blijft mateloos boeien: als fantasierijke metafoor én als knap staaltje cinema.

» KLAP

Met Bijbels gevoel voor dramatiek trekt Darren Aronofsky de zwembandjes aan en brengt hij een schizofrene verfilming van het Noah-verhaal. Hoewel de film meer neigt naar de fantasy die we kennen uit The Lord of the Rings, levert het toch mateloos fascinerende cinema op.

Regie Darren Aronosky
Cast Russell Crowe, Jennifer Connelly, Emma Watson, Anthony Hopkins
Speelduur 2u16
Vanaf 9 april in de bioscoop

@TheJimeister