In het boek De Netflix-essays doen auteurs Florian Deroo en Daan Borloo uit de doeken hoe de streamingdienst films en series aanbeveelt op basis van zijn beruchte algoritme.

Deroo zegt in een interview met De Morgen dat Netflix zichzelf vergelijkt met een matchmaker als Tinder en kijkers met de perfecte film of serie koppelt. “Netflix laat al het materiaal ontleden door een team speciaal opgeleide taggers. Die bekijken elke seconde en analyseren wat ze zien: waar speelt de serie zich af, hoeveel seks en geweld komt erin voor, wordt erin gerookt, hoe loopt het af, hoe romantisch is het op een schaal van één tot vijf, enzovoort.”

Op die manier heeft Netflix zijn titels in maar liefst 76.897 heel specifieke genres ingedeeld, waaronder ‘griezelige cultfilms uit de jaren zeventig met gekke wetenschappers’ en ‘waargebeurde sportdrama’s waarin de underdog wint’.

Daarnaast onderscheidt Netflix ook verschillende soorten abonnees op basis van hun kijkgedrag. “Hoelang kijk ik?” zegt Deroo. “Hoe vaak pauzeer ik en na welke scènes? Herbekijk ik sommige series? Verandert mijn gedrag in de winter?”

“Daardoor kan het algoritme van Netflix mij iets aanbevelen wat op een bepaald moment het meest aangeraden lijkt voor mij,” vervolgt hij. “Netflix heeft bijvoorbeeld vastgesteld dat veel abonnees na een drama graag naar stand-upcomedy kijken. Je kunt het zelf testen: kijk naar een horrorfilm en hou in de gaten wat het algoritme jou daarna aanbeveelt.”

Borloo voegt eraan toe dat het Netflix-algoritme zelfs een invloed heeft op de stills van films en series die op de homepage verschijnen. “Als je veel naar films met John Travolta kijkt, zul je bij Pulp Fiction zijn personage Vincent Vega zien,” zegt hij. “Wie veel naar films met sterke vrouwen kijkt, krijgt dan Uma Thurman te zien.”

Het algoritme heeft volgens Borloo als nadeel dat kijkers in een heel kleine bubbel belanden. “De Netflix-catalogus is nochtans erg uitgebreid en divers, maar veel films en series bereiken de kijker niet meer,” zegt hij. “In Nederland heeft een politicus zelfs de term ‘netflixisering’ gebruikt: we leven allemaal in onze eigen bubbel, en dat betekent het failliet van de democratie.”

Bron: De Morgen