11.11.2020
Matthias Schoenaerts neemt het op voor Belgische gevangenen met graffitimuur
Matthias Schoenaerts heeft een graffitimuur gemaakt in de gevangenis van Antwerpen, in samenwerking met een aantal gevangenen en de kunstenaar Larsen Bervoets.
Schoenaerts wil het opnemen voor de Belgische gevangenen, die volgens hem onmenselijk worden behandeld. “Onze gevangenissen zijn van de 19e eeuw,” zegt hij in Het Nieuwsblad.
“Als je binnengaat, val je achterover van wat je ziet,” vervolgt hij. “Als ik die gangen bekijk, het weinige licht en de afmetingen van die cellen, dan denk ik: Wat zijn we toch aan het doen? You’re making people even more crazy. Dat doen we.”
Schoenaerts vindt dat er in de Belgische gevangenissen niet genoeg aandacht is voor de oorzaak van misdadig gedrag. Hij denkt daarbij aan druk, spanningen, eenzaamheid, angst en geestelijke aandoeningen.
De acteur pleit dan ook voor een systeem waarbij de focus op ziekte en genezing ligt, zoals in Scandinavië, en niet op schuld en boete. “We moeten af van die vergelding en jaren aan een stuk bij die gedetineerden hameren op de misdaad die gepleegd werd,” zegt hij.
In plaats stelt Schoenaerts voor om gevangenen te stimuleren: “We moeten proberen die destructieve gedragspatronen te doorbreken door nieuwe, positieve elementen aan te rijken zodat hun tijd binnen heilzaam wordt en ze er beter uit komen.”
Als voorbeeld geeft de acteur muziektherapie en artistieke cursussen. Hij zou zelf graag acteerlessen geven aan gevangenen en moedigt ook andere artiesten aan om workshops te organiseren. “Doe iets voor die mensen. Nu,” zegt hij.
“We hebben emotie nodig vandaag,” voegt hij eraan toe. “We moeten op zoek naar het goeie in de mensen, zeker in de gevangenissen, en daar met z’n allen aan werken.”
“Het is niet aan mij om een politiek systeem te herdenken, maar ik kan enkel vragen om eindelijk eens wat warmer en zachter te wezen voor elkaar, vervolgt hij. “En ja, ook voor gevangen dus.”
Minister van Justistie Vincent Van Quickenborne, die aanwezig was bij de onthulling van de graffitimuur, is het alvast met Schoenaerts eens en wil investeren in gevangenissen zodat gedetineerden vanaf de eerste dag beter worden begeleid en niet hervallen.
Life is hard today. Pressure and suffering everywhere. We need each other more than ever. Let’s find ways, tiny and huge, to contribute to each other’s well being. No judgement, just a desire for harmony and balance. We can do this. Life is beautiful if we make it so for one another. Painted this wall on a prison yard in my hometown Antwerp in Belgium. Due to corona, the inmates suffer very harsh consequences. Ni visits, no programs and so on. The pressure is immense. People suffer more than before. Together with @larsenbervoets we tried to create a wall that communicates with the inmates on a soul level. Hoping they find the strength within them to hold on in these tough times. On a larger perspective we also hope it’s an incentive to reconsider our carceral system. People are responsible for their actions, true. But let’s find a way to make the time spent inside, a time that stimulates conscious introspection, desire for change, and development of creativity. We need to help break the destructive behavioural patterns and reflexes by feeding the spirits with light and hope and courage and discipline. For now we’re just freezing time in their life and that’s it. That’s a timebomb that will fire back as usual. Time for a change through consistency, vision and commitment. A journey from darkness to light. Let’s nourish the soul and see what flowers might grow from that. Once again thanks to my amazing team @nansschonkeren @filipvanroe @natascha_vw for the heart and passion and love and commitment you guys always show up with. I’m blessed. Many thanks to #fodjustitie and #cellmade Special thanks to my creative partner @larsen_bervoets . You rock brother ⚡️ Fissures and flaws. Surface cracks and deep scars. Tangible pangs: Our world is riddled with them. It hints at breaking, splitting, snapping, but this giant rock never caves to its torment. This is an homage to our home and the infinite stone it’s yielded us. I’ve photographed these so-called defects all over the world, then magnified and painted them somewhere else on the planet. This is a form of gratitude, announcing there’s glory in imperfection, triumph in pain and echoed connections everywhere.
