Hoe zou het nog zijn met de McConaissance? Sinds Matthew McConaughey de Beste Acteur-Oscar won voor zijn rol in Dallas Buyers’ Club lijkt de opflakkering van zijn carrière weer een beetje uitgedoofd. De acteur verraste vriend en vijand toen hij enkele jaren terug romcoms inruilde voor prestigieuzere projecten zoals William Friedkins Killer Joe en Jeff Nichols’ Mud en Steven Soderberghs Magic Mike. Zijn recentste projecten, waaronder Gus Van Sants The Sea of Trees, Gary Ross’ Free State of Jones en wannabe-blockbuster The Dark Tower, waren namelijk geen successen.

Het komt echter allemaal goed met McConaugheys toekomstige rollen in Yann Demanges White Boy Rick, Steven Knights Serenity en Harmone Korines The Beach Bum. Daarbij was de McConaissance volgens de acteur zelf een beetje overroepen. “In tegenstelling tot wat de mensen denken maakte ik geen bocht van 180 graden,” zei hij. “Er werd gesproken over ’toen’ en ‘nu’, maar ik veranderde niet van acteercoach noch volgde ik een nieuwe curcus. Op een gegeven moment zei ik gewoon ‘Fuck het geld, ik ga voor de ervaring’ als het op mijn keuzes aankwam.”

“Ik probeer niet meer te voorspellen hoe het publiek op een bepaalde film zou reageren,” vervolgde hij. “Ik hou van acteren en mij zo goed mogelijk in een rol verdiepen, mijzelf volledig aan de stiel te wijden. Ik boog het hoofd en ging voor rollen waar ik bang voor was.”

McConaughey kreeg al snel de smaak van de indies te pakken. “Je moet sneller werken,” zei hij, “en geen twee tot drie uur blijven zitten terwijl het volgende shot wordt voorbereid. Voor Killer Joe filmde William Friedkin alles in één take. Eén take! Daar kan je op twee manieren mee omgaan. Ofwel bevries je en denk je ‘Wat doe ik nu?’, ofwel ontspan je en voel je je vrij in plaats van bang.”

Bron: IndieWire