Netflix’ The Irishman is Martin Scorsese’s langste film tot nu toe, maar in tegenstelling tot Quentin Tarantino is de regisseur niet van plan om langere versies van zijn vorige films uit te brengen op de streamingdienst.

“Nee, nee, nee, nee, nee,” zegt hij. “De director’s cut is de bioscoopversie, tenzij de regisseur buitenspel werd gezet door de geldschieters en de studio.”

“De beslissingen van de regisseur zijn gebaseerd op de gebeurtenissen gedurende het hele proces,” vervolgt hij. “Financiële problemen, sterfgevallen of nieuwe studiohoofden kunnen allemaal roet in het eten strooien.”

“Soms wou een regisseur dat hij de kans kreeg om een film over te doen,” besluit hij. “Ik vind echter dat je bij het eindresultaat moet blijven. Dat is namelijk de film die je gemaakt hebt onder die omstandigheden.”

Scorsese begrijpt echter waar de vraag naar meer footage vandaan komt. “Er zijn heel wat films waarbij scènes werden geknipt uit de director’s cut, niet uit de eerste versie,” zegt hij. “Dat is een groot verschil.”

Als voorbeeld haalt hij Sam Peckinpahs Pat Garrett and Billy the Kid aan. “Ik heb de volledige versie van 2 uur en 20 minuten gezien, maar de bioscoopversie was slechts 90 minuten lang.”

“De eerste was een meesterwerk en de monteur heeft een kopie bewaard,” vervolgt hij. “Dat is een director’s cut. Als de monteur had gezegd dat Peckinpah nog een extra 20 minuten had willen behouden, had ik ze ook willen zien.”

Bron: EW