De Belgische filmmaker Gust Van den Berghe speelt in een aparte categorie. Wie zijn eerdere films En waar de sterre bleef stille staan of Blue Bird wil vergelijken met het werk van andere regisseurs, kan lang zoeken om uiteindelijk vast te stellen dat zijn oeuvre geheel op zichzelf staat.

Hetzelfde geldt ook voor Lucifer, Van den Berghes nieuwste film en het sluitstuk van het drieluik dat begon met Sterre. Wie Lucifer bekijkt, kan haast niet anders dan onder de indruk zijn van de vormelijke kwaliteiten van de film. De regisseur heeft de prent vrijwel volledig in het ronde Tondoscope-formaat gedraaid. Geen klassieke beeldcomposities dus, wel ronde kaders die je het gevoel geven dat je in het verhaal naar binnen kijkt. In plaats van klassiek opgezette scènes, creëert de Belgische cineast schilderachtige taferelen en theatrale tableaux vivants. Met een director of photography als Hans Bruch, Jr. (La cinquième saison) achter de camera, staat die aanpak garant voor visuele pracht en praal.

Die aparte stijl van Lucifer trekt echter zo veel aandacht dat je bijna zou vergeten dat de film op een erg knappe manier verteld wordt. De klassieke tragedie van Joost van den Vondel waaruit Van den Berghe zijn inspiratie haalde, wordt op indrukwekkende wijze hertaald naar een verhaal van verwonderde mensen in een klein Mexicaans dorpje, afgesloten van de buitenwereld. De impact die de vreemde zonderling Lucifer (Gabino Rodríguez) heeft op de simpele, goedgelovige inwoners, is grappig en tragisch tegelijk. Van den Berghe slaagt erin om dat evenwicht perfect te bewaren en in zijn ronde beelden weer te geven.

Lucifer is een film die niet voor iedereen weggelegd is. Het trage verteltempo en de ongewone mise-en-scène – camerabewegingen en klassieke shot-tegenshot-montages zijn uiterst zeldzaam – zullen bij sommigen vooral ergernis en gezucht opwekken. Maar wie houdt van een artistiek en uitdagend kleinood, mag deze film niet missen.

>>KLAP

Gust Van den Berghe hoort thuis in het rijtje filmkunstenaars waartoe ook Nicolas Provost (The Invader) en Peter Brosens en Jessica Woodworth (Altiplano) behoren. Binnen dat koor heeft hij echter een hoogsteigen stem ontwikkelt en bereikt hij met Lucifer een voorlopig hoogtepunt.

Regie Gust Van den Berghe
Cast Gabino Rodríguez, María Acosta, Norma Pablo
Speelduur 1u50
Vanaf 18 februari in de bioscoop

@Ewoud51