“De feiten interesseren me niet”, zegt de Belgische regisseur Joachim Lafosse. Als hij een waargebeurd verhaal onder handen neemt, is het niet om een waarheidsgetrouwe reconstructie te bouwen, maar om te peilen naar iets wat dieper ligt. Dat deed hij in zijn vorige film À perdre la raison (gebaseerd op het gezinsdrama rond Geneviève Lhermitte), en dat doet hij nu ook weer in Les chevaliers blancs.

Omdat het niettemin beter is om dit drama zichzelf te laten ontvouwen, beperk ik de uitleg over de achtergrond toch liever tot een minimum. Het volstaat om aan te geven dat Lafosse de inspiratie vond bij een roemruchte affaire uit 2007. Arche de Zoé, een Franse NGO die werkzaam was in Tsjaad, werd toen veroordeeld wegens heel onfrisse praktijken, een uitspraak die een paar jaar later ook in Frankrijk bevestigd werd.

In Lafosses film, die zich volledig afspeelt in Afrika, gaat de NGO aan de slag onder de noemer Move for Kids. Ze willen een grootschalige vaccinatiecampagne opzetten en orlogswezen van minder dan vijf jaar oud onderdak en scholing te bieden tot hun 18e. Het nobele initiatief zorgt  echter onverwacht voor de nodige problemen. Stamhoofden leveren kinderen die geen wezen zijn om het geld te incasseren, moeders proberen hun kinderen mee te geven omdat de NGO een veel betere toekomst biedt dan zijzelf, en ga zo maar door.

Les chevaliers blancs speelt achteraf bekeken een pervers spelletje met de kijker. Aanvankelijk kies je automatisch de kant van de hulpverleners, die duidelijk met de beste bedoelingen afgereisd zijn naar een gebied dat al even duidelijk elke hulp kan gebruiken. De blanke redders voelen zich bovendien niet te beroerd om hun eigen hachje te wagen, ook al gedragen sommigen onder hen zich al eens barser en arroganter dan nodig is.

Naarmate de film vordert, trekt Lafosse dan beetje bij beetje het tapijt onder je voeten weg. De schok komt uiteindelijk minder hard aan dan bij À perdre la raison maar hij doet je toch even stilstaan bij de verantwoordelijkheden van het werk dat liefdadige organisaties zoals Arche de Zoé. Les chevaliers blancs is een film met een uitdagend perspectief, al bewijst hij zichzelf geen dienst door een beroep te doen op Filip Peeters voor de rol van een Britse soldaat. De Brusselse acteur kan blaffen als de beste en is — misschien ook daarom — zeer geschikt voor Duitse producties, maar een geloofwaardig Engels accent behoort vooralsnog niet tot zijn arsenaal.

>>KLAP

Joachim Lafosse laat zich opnieuw inspireren door nieuwsfeiten, met centraal de ervaringen van een Franse NGO die zich in Afrika over oorlogswezen ontfermt. Maar dat is niet hun hele verhaal. Een drama à la À perdre la raison, vol scherpe morele dilemma’s.

Regie Joachim Lafosse
Cast Vincent Lindon, Louise Bourgoin, Reda Kateb
Speelduur 1u52
Vanaf 27 januari in de bioscoop

@RubenNollet