Kelly Marie Tran, de eerste gekleurde actrice met een hoofdrol in een Star Wars-film, heeft voor het eerst gereageerd op haar Instagram-exit na racistische en seksistische commentaar op haar The Last Jedi-personage Rose Tico. “Ik begon het op den duur te geloven,” zei ze.

In een essay voor The New York Times schreef Tran uitgebreid over het effect dat de toxische fans op haar hadden. “Hun woorden leken te bevestigen wat mijn jeugd als gekleurde vrouw mij al geleerd had: dat ik in de marges thuishoorde en een ondergeschikt personage was in hun levens en verhalen.”

Tran, wiens echte voornaam Loan is, vertelt hoe ze op negenjarige leeftijd stopte met Vietnamees spreken, omdat de andere kinderen haar teveel uitlachten. Acht jaar later zat ze op restaurant met haar blanke vriendje en zijn familie. Toen ze in perfect Engels haar eten bestelde, zei de opdienster: “Hoe schattig dat jullie een uitwisselingsstudent hebben!”

De kritiek van The Last Jedi-haters was voor Tran dus niks nieuws. “Hun woorden vertelden hetzelfde verhaal dat ik mijn hele leven al te horen had gekregen: dat ik anders was, er niet bij hoorde en niet goed genoeg was, gewoon omdat ik niet op hen leek.”

“Ik begon mijzelf de schuld te geven. ‘Wat als ik magerder was?’ dacht ik of ‘Wat als ik mijn haar liet groeien?’ en nog erger: ‘Wat als ik niet Aziatisch was?’ Maanden aan een stuk begon ik mijzelf meer en meer te haten, maar toen besefde ik dat ik voorgelogen werd.”

Volgens Tran werd ze door de media, Hollywood, mode- en cosmeticabedrijven gehersenspoeld en geloofde ze dat haar leven, haar lichaam en haar eigenwaarde afhingen van iemand anders. Ze voelde zich beschaamd voor de wereld waarin we leven.

De actrice besloot haar betoog met een uitdrukkelijke wens. “Ik wil een wereld waarin gekleurde kinderen niet hun hele jeugd zitten wensen dat ze blank waren. Ik wil een wereld waarin vrouwen niet gekeurd worden op basis van hun uiterlijk, hun daden of hun bestaan in het algemeen.”

“Ik wil leven in een wereld waarin mensen van alle rassen, geloofsovertuigingen, sociale klassen, geaardheden, genderidentiteiten en capaciteiten gezien worden als dat wat ze altijd al geweest zijn: mensen.”

Lees het volledige essay hier.

Bron: IndieWire