Uit interviews met ruim 70 huidige en gewezen Netflix-werknemers blijkt dat een loopbaan bij de streamingservice geen droomjob is. Het personeeel zou onder zware prestatiedruk lijden en ontslagen zouden schering en inslag zijn.

Enerzijds zou de nadruk op vrijheid en verantwoordelijkheid liggen. Gevoelige informatie zoals ledenaantal per land, kijkcijfers en details van contracten zouden voor quasi iedereen toegankelijk zijn. Ongeveer 500 kaderleden zouden zelfs de lonen van elke werknemer kunnen inkijken.

Anderzijds zou het geven van botte feedback worden aangemoedigd en er is sprake van een zogezegde “keeper test“. Die houdt in dat managers zich de vraag moeten stellen of ze zouden knokken om een bepaald iemand in dienst te houden. Zo blijven enkel zij die het best passen binnen de bedrijfscultuur over. Survival of the fittest als het ware.

Bovendien zouden de ontslagen vaak een theatrale vorm aannemen. Ernie Tam werkte bijvoorbeeld zes jaar lang als ingenieur voor Netflix en kreeg op een dag van zijn manager te horen dat hij geen “star performer” meer was en dus op straat stond. Hoewel Tam de maand ervoor negatieve feedback had gekregen, gaven zijn vorige managers hem nog een kans om te groeien.

Ook doet een verhaal de ronde dat een kaderlid de laan werd uitgestuurd omdat hij de medische toestand van een werknemer niet wilde onthullen uit respect voor zijn privacy.

Toen haar gezegd werd dat het personeel constant vreest dat ze zullen ontslagen worden, zou Vice President Karen Barragan gezegd hebben: “Goed zo, angst is een goeie motivator.”

Bron: /Film