Woensdagnacht om 2.00 uur kregen de ploeg van Girl te horen dat de Vlaamse film geselecteerd was voor de Un Certain Regard-selectie van het 71e filmfestival van Cannes. Regisseur Lukas Dhont was zo verbaasd dat hij geen oog meer dicht kon doen. Niet moeilijk als je weet dat Girl de eerste langspeler is van de 26-jarige Gentenaar. Bovendien is het van Het Sacrament van Hugo Claus uit 1990 geleden dat een Vlaamse productie deel uitmaakte van de Officiële Selectie van het prestigieuze filmfestijn. “Het is nog steeds moeilijk te bevatten,” lacht Dhont een dag later. “Laten we zeggen dat gisteren voorbij is geflitst, en eigenlijk geldt dat voor de laatste vier jaar.”

Hoe kwam je op het idee van Girl?

LUKAS DHONT: “Ik las in de krant een kort artikel over een jong meisje die ballerina wilde worden, maar geboren was in een jongenslichaam. Ik heb daarna verschillende gesprekken met haar gevoerd. Zo kreeg ik inzicht in haar manier van denken en haar bekommernissen. Maar voor alle duidelijkheid: de film is niet op haar leven gebaseerd. Ik sprak ook met andere jonge transgenders, op zoek naar de raakvlakken in hun leven.”

Was je al langer geïnteresseerd in de transgender-thematiek?

“Eigenlijk gender in het algemeen. Ik ben altijd al geboeid geweest door het concept mannelijkheid-vrouwelijkheid en alles wat op dat vlak van de norm afwijkt. Dat zat ook al in mijn kortfilms Corps perdu en L’infini. Ik doorbreek graag de patronen van wat men van jongens en meisjes verwacht.”

Had je voordat je aan dit project begon iets met ballet?

“Ik vind dans enorm fascinerend omdat het om een vorm van communicatie gaat. Vanuit die optiek is de balletwereld ontzettend boeiend omdat het lichaam er gemanipuleerd wordt tot een ultieme kunstvorm. Als je dan denkt aan al die jonge ballerina’s wiens lichaam tegelijk in volle transformatie is en gebruikt wordt als tool, wordt het wel heel interessant.”

Girl is de laatste productie van Dirk Impens, de stuwende kracht achter onder meer Daens en de films van Felix van Groeningen. Hij beweert dat het onmiddellijk klikte tussen jullie.

“Dat klopt. Ik ben met de vroegste versie van het project bij hem langsgegaan, waarop hij bijna onmiddellijk zei dat hij wilde samenwerken. Ik denk niet dat ik het beter had kunnen treffen. Hij heeft me altijd mijn ding laten doen, wat toch niet vanzelfsprekend is als je weet dat ik 21 was toen we elkaar voor het eerst ontmoetten.”

Hoe zag het parcours richting Cannes-selectie eruit?

“In de herfst van 2017 heb ik een schrijfresidentie gedaan in Parijs als gast van de Cinéfondation, die gelieerd is aan het filmfestival van Cannes. Daarnaast heb ik de film kunnen voorstellen op CONNeXT, een netwerkmoment dat het VAF organiseert waar tal van belangrijke internationale gasten aanwezig zijn. Maar de bal ging pas echt aan het rollen toen in we op het filmfestival van Les Arcs de eerste acht minuten van de film hebben getoond. Daarna hebben we de film ingezonden en heel hard gebeden” (lacht)

Tot slot: was je ooit al op filmfestival van Cannes?

“Vorig jaar ben ik er Girl gaan pitchen en ik moet zeggen dat ik daardoor nog zenuwachtiger ben. Het is er een waar paradijs voor een cinefiel als mezelf. Bovendien vind ik het een enorme eer dat Girldeel zal uitmaken van een traditie waartoe ook de films van mijn favoriete regisseurs – zoals Xavier Dolan – behoren.”