Vanaf deze week kan je in verschillende Antwerpse bioscopen de documentaire Carnotstraat 17 bewonderen. Daarin belicht filmmaakster Klara van Es de levens van de mensen die in het vroegere Cinema Rubens-gebouw leven. Voldoe je aan een van de volgende criteria, dan mag je de film zeker niet missen!

Je hebt een hart voor Antwerpen

Klara van Es zet haar camera in deze documentaire in hartje Antwerpen. Specifieker: de Carnotstraat, de bruisende en kleurrijke verbinding tussen het Koningin Astridplein en de Borgerhoutse Turnhoutsebaan. Wie bekend is met de buurt en interesse heeft in de geschiedenis van ‘t Stad zal zeker een sappige kluif hebben aan deze prent. Carnotstraat 17 biedt namelijk zowel een micro-analyse van het huidige Antwerpen als een terugblik op een tijd die al lang niet meer is.

Je bent een nostalgicus en blikt graag terug op een stukje Vlaamse cinemageschiedenis

De titel van de film verwijst naar het gebouw dat vanaf 1952 dienst deed als een bioscoop. Eind jaren vijftig werd Cinema Rubens in de verf gezet als dé plek om alle spektakelfilms te bekijken. Denk aan titels als Cleopatra, Doctor Zhivago en Lawrence of Arabia. Het koosnaampje van het etablissement luidde niet voor niets ‘het grootste scherm van België’. Van Es contrasteert het realisme van de mensenlevens die zich nu in het pand afspelen tegen de glitter en glamour die het gebouw kenmerkten in de jaren vijftig en zestig.

Migratie en de multiculturele maatschappij boeien je

De dag van vandaag gaat het er minder swingend aan toe. Maar ook al worden er geen grote epossen meer geprojecteerd op het witte doek, toch is het nog steeds een bron van mooie, tragische en hoopgevende verhalen van anonieme mensen die normaal in het straatbeeld verdwijnen, maar dankzij Carnotstraat 17 een kans krijgen om hun verhaal te doen. De regisseuse trekt een selectie van allochtone inwoners voor haar camera die vertellen over waar ze vandaan komen, hun strijd om te integreren, om papieren te krijgen en om werk te vinden. He levert mooie, sociale portretten op die niet enkel Antwerpen definiëren, maar ook andere Vlaamse en buitenlandse grootsteden. Kortom: de film serveert een actuele thematiek die iedereen aanbelangt.

Je houdt van intiemere docu’s

Van Es wil geen grootse, prekerige of moraliserende documentaire afleveren. Ze is enkel geïnteresseerd in kleine mensenverhalen. Ze laat dan ook enkel haar onderwerpen aan het woord: de mensen uit het gebouw en caféfiguren die bekend zijn met de geschiedenis van de buurt. De verhalen worden nooit onderbroken door een storende voice-over, enkel door een vluchtige blik op de cinefiele geschiedenis van het vroegere bioscoopcomplex. Resultaat: een film die rustig voortkabbelt en zijn tijd neemt om een mozaïek van histories en levens uit de doeken te doen. Carnotstraat 17 dringt je niets op. Wil je nadien conclusies trekken, ga dan gerust je gang.

De film is de komende dagen en weken te ontdekken in De Roma, De Cartoon’s en Filmhuis Klappei.

 

@TheJimeister