A Most Wanted Man-acteur Philip Seymour Hoffman had als een van de meest begaafde acteurs van zijn generatie een uitgebreid arsenaal aan emoties onder de knie. Of hij nu tranen met tuiten moest wenen, uitzinnig van vreugde moest zijn of in woede moest uitbarsten: het bleek allemaal geen probleem. De acteerkunsten van Phil Hoffman in zes emoties. 

Vreugde

Hoffman haalt zijn aanstekelijkste lach boven in deze wat ongemakkelijke scène uit de tragikomedie Love Liza (2002). Het is een hele opgave om zelf niet in lachen uit te barsten tijdens dit vreugdevolle filmmoment.

 

Verdriet

Philip Seymour Hoffmans tedere en complexe acteerprestatie in de biopic Capote (2005) leverde hem een Oscar op. De film toont hoe de bekende auteur zich verdiept in een moordzaak in Kansas en gehecht raakt aan een van de moordenaars. Hij kan zijn emoties dan ook niet onder controle houden aan de vooravond van de man zijn executie.

https://www.youtube.com/watch?v=AdBxXQmvc0s

 

Woede

De acteur speelt in de biografische komedie Charlie Wilson’s War een CIA-agent met een zeer kort lontje. Er durft zelfs al eens wat glas te sneuvelen wanneer het potje van zijn personage overkookt.

 

Angst

In de klei-animatiefilm Mary and Max verleent Phil zijn stem aan een eenzame New Yorker die lijdt aan het syndroom van Asperger. Dat gaat vaak gepaard met heel wat angst en twijfel over een wereld die hij niet zo goed begrijpt.

 

Schaamte

Hoffman verliest zichzelf in zelfbeklag en gêne nadat hij Mark Wahlberg probeert te kussen, die zijn geflirt vriendelijk afwijst. Scotty J. is een van de acteur zijn meest hartverscheurende en tedere personages.

 

Verbazing

Geen filmfragment, maar een mens kan niet meer overweldigd worden door verbijstering dan op de avond dat hij zijn eerste Oscar ontvangt. De acteergigant was dan ook een vat vol emotie toen hij bekroond werd voor zijn fenomenale hoofdrol in Capote (2005).

 

@TheJimeister