Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

03.09.2014

The Good & The Bad van Ewoud Ceulemans

door Jimmy Van der Velde

In de Deense western The Salvation treedt Mads Mikkelsen in de illustere voetsporen van genregrootheden als John Wayne, Henry Fonda en Clint Eastwood. Vandaar: de (minst) favoriete filmcowboys van de Vertigo-redactie!

Ewoud Ceulemans is de eerste die de uitgestrekte prairies betreedt.

The Good

Eli Wallach, Clint Eastwood en Lee Van Cleef als Tuco, Blondie en Angel Eyes

Film: The Good, The Bad and the Ugly (1966) van Sergio Leone

Oké, Clint Eastwoods The Man With No Name is natuurlijk de coolste van de drie titelpersonages, maar zijn twee tegenstanders zijn al even gewetenloze (anti)revolverhelden. Sergio Leone’s spaghettiwesterns gaven de doodsteek aan een geromantiseerd beeld van het Wilde Westen, en de fantastisch vertolkte hoofdpersonages uit The Good, The Bad & The Ugly sloegen met weinig charme maar o zo veel coolness de laatste nagel in de doodskist.

 

Harrison Ford als Han Solo

Film: Star Wars (1977) van George Lucas

Jaja, Star Wars mag zich dan in een galaxy, far far away en niet in het Wilde Westen afspelen, maar de semiotiek van de oude films – en dan vooral van de eerste – is vintage western. Kijk daarvoor maar even naar Han Solo, de ultieme outlaw en gunslinger, wiens weinig heroïsche, criminele activiteiten je hem meteen vergeeft omwille van het eindeloze charisma dat hij uitstraalt. Zijn introductie – een heuse shoot-out in een space saloon – is vintage western, en vintage klassecinema.

 

Sam Elliot als the stranger

Film: The Big Lebowski  (1998) van Joel & Ethan Coen

I dig your style too, man. You got the whole cowboy thing going.” De geweldig amusante verteller uit het Coen-meesterwerk The Big Lebowski lijkt misschien niet helemaal op zijn plaats in het universum van The Dude & co., maar zijn fantastische bespiegelingen over de absurde gebeurtenissen, zijn heerlijke accent  en zijn vergeefse pogingen om de taal van The Dude op te kuisen zijn goud waard. Of hoe cowboys ook in geweldig absurde komedies over tapijten, nihilisten en bowling hun plaats kunnen opeisen.

 

The Bad

Henry Fonda als Wyatt Earp

Film: My Darling Clementine (1946) van John Ford

Het mag dan heiligschennis zijn, maar ik ben geen geweldige John Ford-fan (hoewel The Searchers wel fantastisch is), en ik ben ook een beetje van mening dat Henry Fonda’s erg klassieke acteerstijl soms tot nogal houterige en saaie rollen kan leiden. Case in point: My Darling Clementine, een veel te brave western waarin Fonda een veel te eenzijdig geportretteerde sheriff vertolkt.

 

Olivia Wilde als Ella Swenson

Film: Cowboys & Aliens (2011) van Jon Favreau

Jon Favreaus Cowboys & Aliens was sowieso meer een interessant dan een echt geslaagd experiment. Harrison Ford en Daniel Craig slaagden er echter in het beste te maken van hun postmoderne John Wayne- en Clint Eastwood-reïncarnaties, terwijl Olivia Wilde de bal voortdurend missloeg als de wannabe stoere cowgirl Ella Swenson.

 

Joan Cusack als Jessie

Film: Toy Story 2 van John Lasseter

Dat de Toy Story-films werkelijk buitenaards goed zijn, wordt nog maar eens benadrukt doordat ze een geweldig niveau aanhouden terwijl er ook een vreselijk enerverend personage in rondloopt: de hyperkinetische cowgirl Jesse, wiens voortdurende gejodel en heen-en-weer-gehuppel af en toe voor een glimlach zorgt, maar meestal lichtjes op de zenuwen werkt. Toegegeven, haar optimisme vormt nu en dan een welkom tegengewicht voor de cynische Woody, maar dat neemt niet weg dat ze geen plaats zou vinden in mijn speelgoedkoffer.

 

Voetnoot:

Omdat ik niet graag als een misogyne cowboy-macho overkom, wil ik even benadrukken dat er ook geweldige cowgirls rondrijden in Hollywood, getuige daarvan Mattie Ross (Hailee Steinfeld) uit True Grit (2010) en de werkelijk legendarische Calamity Jane (Robin Weigert) uit de fantastische HBO-reeks Deadwood (2004-2006).

@Ewoud51