De tweede film van de Italiaanse regisseur Gabriele Mainetti zou je de zoveelste superheldenfilm kunnen noemen. Freaks Out is echter vooral een antifascistisch sprookje dat in zijn surrealisme doet denken aan het onderschatte Balada triste de trompeta van de Spaanse cineast Álex de la Iglesia. Interessant dus, maar niet voor 100 procent een succes.

1943. De Joodse baas van een circus verdwijnt spoorloos in bezet Rome. Zijn pleegdochter Matilda, die in het circus optreedt als levende batterij, wil naar hem op zoek gaan. Haar drie vrienden, allemaal ‘freaks’ met bijzondere krachten, denken echter dat hij er met hun geld vandoor is en sluiten zich aan bij Berlin Zircus, waar een helderziende pianist met zes vingers de overwinning van de Derde Rijk plant.

Freaks Out ziet er qua production design en fotografie ronduit fantastisch uit en ook het verhaal mag er wezen. Het boeiende aan de aanpak van regisseur-scenarist Mainetti is dat hij hier de invloeden van Fellini en de la Iglesia mengt met het sprookjesachtige van een Jean-Pierre Jeunet en de zachte, esthetische gruwel van een Guillermo del Toro. Die mix voelt heel organisch aan en de uitstekend gecaste acteurs passen perfect in het bizar universum.

Dat het script soms vreemde en onvoorspelbare sprongen maakt, net zoals in de gulzige en excessieve cinema van Terry Gilliam, neem je er wel bij. Minder geslaagd is de climax met een trein die joden naar de vernietigingskampen voert. Het getuigt van zeer slechte smaak om de grootste gruwel van de recente geschiedenis te misbruiken in een brok entertainment en er bovendien een positieve wending aan te geven. Dat laatste half uur geeft deze interessante en amusante film een bittere nasmaak. Helaas.  

Klap

Vier circusartiesten met speciale gaven worden binnengehaald door een helderziende Duitse pianist die hen wil rekruteren om WO II te winnen. Dit excessief sprookje voelt aan als het iets zachtere Italiaanse broertje van Balada triste de trompeta van Álex de la Iglesia.

Regie Gabriele Mainetti
Cast Aurora Giovinazzo, Claudio Santamaria, Franz Rogowski
Speelduur 2u21
Vanaf 21 september in de bioscoop