Heb je het al gemerkt? Het straatbeeld – en dan vooral dat van Gent – wordt de laatste dagen flink ingepalmd door de mysterieuze, hypnotiserende kijkers van het sixties-supermodel Twiggy. Haar niet te negeren aanwezigheid op talrijke posters betekent maar een ding: het is weer tijd voor een nieuwe editie van het Filmfestival van Gent. De 42^e al!

Zoals elk jaar staat er weer heel wat lekker filmvoer op het menu. Filmliefhebbers die al maandenlang met verlangende blik richting verre oorden als Cannes, Venetië en Toronto turen, kunnen eindelijk in eigen land een selectie van de filmtoppers die al op die filmfestijnen de revue passeerden, bewonderen. Kleppers als Carol, The Assassin, The Lobster, Son of Saul, El club, Slow West en The End of the Tour zijn bijna al genoeg om flink te beginnen kwispelen.

Maar er is meer. Veel meer! Ook deze keer haalt de festivalorganisatie alles uit de kast om kleinere films een kans te geven, om bekende koppen naar de Arteveldestad te halen, om interessante talks en events te organiseren en om de onbreekbare band tussen film en muziek in de kijker te zetten. Want laten we niet vergeten dat filmmuziek een groot deel van het DNA van Film Fest Gent vormt. Dat ze dit jaar een legende als Alan Silvestri in de bloemetjes zetten, kunnen we dan ook enkel maar bejubelen.

Je kan een filmgebeuren als dit ook bekijken als een buitenkans, een instrument. Wat wil dat zeggen? Omdat Vertigo ook graag de filmliefde in mensen aanwakkert, zou ondergetekende graag willen vragen dat je Film Fest Gent gebruikt als een opportuniteit om je filmliefde uit te breiden en te exploreren. Ben je geen doorgewinterde cinefiel, maar heb je wel een hart voor cinema? Gebruik het rijk gevulde Gentse programma dan om je filmische horizonten te verleggen. Kies eens voor een film die je anders nooit zou bekijken. Geef een regisseur van wie je de naam nog nooit gehoord hebt een kans. Waag je eens aan een prent die niet uit Europa of de Verenigde Staten afkomstig is. Spits je oren eens voor de muziek die klinkt tijdens een film.

Neen, je hoeft niet te veranderen in een arrogante, alleswetende filmkenner. Cinema is gewoonweg een kunstvorm met heel veel facetten, die het allemaal verdienen om ontdekt de worden, door iedereen. Ontdek je een paar van die facetten voor het eerst dankzij het festival? Super! Heb je een paar nieuwe dingen uitgeprobeerd en blijken ze niet je ding? Geen probleem!

Met de openingsfilm kan je alvast getuige zijn van hoe goed de Vlaamse cinema er momenteel aan toe is. De jonge Antwerpse regisseur Robin Pront mag met de duistere, dreigende thriller D’Ardennen het startschot geven van de twaalfdaagse cinemaviering. Voor een langspeeldebuut is de prent een bijzondere verwezenlijking. Het verhaal dat zich afspeelt binnen de Antwerpse Johnny-en-Marina-cultuur en de band tussen twee broers uitlicht, baadt in strakke shots, knappe visuals, oogstrelende camerabewegingen en kortweg een beestige regie. Het is duidelijk dat Pront kennis heeft van de filmsoort die hij aanwendt en de filmmakers die hem voor gingen, maar hij kneedt bekende elementen tot een heel eigen filmproduct. D’Ardennen is zeker niet grensverleggend, maar wel een bewonderenswaardige genre-oefening. De ideale prent voor het Film Fest Gent om aan de buitenwereld te tonen waartoe de Vlaamse cinema in staat is en wat er in de toekomst nog mogelijk is.

Met zo’n opener achter de kiezen is deze webredacteur en de gehele Vertigo-redactie alvast klaar voor de rest van Film Fest Gent. We doen dan ook ons uiterste best om dagelijks verslag uit de te brengen van de frontlinie. Welke meesterwerken mag je niet missen en welke misbaksels moet je vermijden? We vertellen het je met veel plezier.

Tot in Gent!

@TheJimeister