“Een gewone buur. Nooit last van gehad.” Die commentaar hoor je wel eens vaker als er een moordenaar ingerekend wordt. Zeggen mensen dat om hun indirecte medeplichtigheid te minimaliseren – hadden ze het moeten zien? – of weten psychopaten effectief hoe ze zichzelf onzichtbaar moeten maken?

Dat tweede geldt voor de Puccio’s, een familie die in de eerste helft van de jaren tachtig Buenos Aires terroriseerde. Vader Arquímedes woonde samen met echtgenote Epifania en hun vijf kinderen – drie zonen, twee dochters – in de welgestelde wijk San Isidro. Ze genoten er een zeker aanzien, met name vanwege de sportcarrière van oudste zoon Alejandro, een populair lid van het plaatselijke rugbyteam én van de Argentijnse nationale ploeg.

Wat de buurtbewoners niet vermoedden – of niet wilden vermoeden – was dat Arquímedes aan het hoofd stond van een bende misdadigers. Samen met twee van zijn zonen en drie handlangers ontvoerde hij leden van rijke families, eiste een bom losgeld en bracht de slachtoffers vervolgens koudweg om het leven. Voor je verontwaardigd sputtert dat we zulke dingen niet mogen verklappen in een recensie: deze dramatische thriller begint in 1985 wanneer de politie bij de familie Puccio binnenvalt.

Het is regisseur Pablo Trapero namelijk niet om de smeuïge details te doen. Hij ziet de film niet als een whodunnit of een onderzoeksthriller à la Zodiac, maar als een portret van een onwaarschijnlijke familie. Hij vraagt zich af hoe een gezin dat er doodgewoon uitziet en eigenlijk veel te verliezen heeft toch tot zulke vreselijke daden kon overgaan. De antwoorden, zo argumenteert de cineast, moeten gezocht worden in het dictatoriale verleden van Argentinië, dat monsters zoals Arquímedes Puccio gecreëerd heeft.

Stevige kost allemaal, en El Clan komt dan ook vaak aan als een voorhamer – vooral door de huiveringwekkende vertolking van Guillermo Francella als de gevreesde clanleider. Knap hoe Trapero er dus in slaagt om de kijker gefascineerd te houden in die donkere materie, bijvoorbeeld door lange shots in te bouwen. Elke vezel in je lijf zegt dat je moet wegkijken, maar dat blijkt onmogelijk.

>>KLAP

De Argentijnse regisseur Pablo Trapero delft een beruchte zaak uit de jaren ’80 op, het verhaal van een ogenschijnlijk normale familie die ontvoeringen pleegde. Een wurgende mix van drama en thriller die deels doet denken aan de Australische parel Animal Kingdom.

Regie Pablo Trapero
Cast Guillermo Francella, Peter Lanzani, Lili Popovich
Speelduur 1u50
Vanaf 23 maart in de bioscoop

@RubenNollet