Met Mute van Duncan Jones heeft Netflix alweer een nieuwe sciencefictionfilm uitgebracht. De streamingdienst had waarschijnlijk gehoopt dat blockbuster warmer onthaald zou worden dan The Cloverfield Paradox, maar zo het ziet er niet naar uit.

“Mute is een middelmatige scifi-noir die lijkt op een slechte versie van Blade Runner 2049.” vindt Screenrant bijvoorbeeld. “Jones werkte verschillende jaren aan de film, maar het eindresultaat voelt aan alsof hij zijn intrigerend concept niet volledig kon uitwerken.”

“Het is moeilijk in te beelden dat deze film van dezelfde regisseur komt die ons met Moon wist onder te dompelen in een filosofisch avontuur,” oordeelt The Wrap. “Sam Rockwell heeft een cameo in een nieuwsuitzending. Dat moet erop wijzen dat de twee films zich in hetzelfde universum afspelen, maar zo voelt het helemaal niet aan.”

Uproxxx is nog harder: “Laat het duidelijk zijn dat Mute geen goede film is. Hij slaagt erin zowel bizar als saai te zijn. Jones komt met enkele inventieve details op te proppen, maar in het algemeen ziet de film er gewoon goedkoop uit.”

The Independent vindt vooral de subplot rond Paul Rudds personage vreemd: “Wanneer je zijn onnozelheden met de verhaallijn van een ontvoering combineert, wordt het verwarrend. Bovendien brengt het een van de eigenaardigste benaderingen van pedofilie in film voort.”

LA Times vindt het dan weer spijtig dat Jones niet het juiste evenwicht heeft gevonden: “Hij werkte jaren aan de film, die langzaamaan emotioneler werd. Hij vindt echter nooit het evenwicht tussen sentiment en hard-boiled. Hoe persoonlijk de film ook mag zijn, dat is er door de overdaad aan invloeden niet aan te zien.”

The Hollywood Reporter sluit zich daarbij aan: “Jones kruist vakkundig alle vakjes van het genre af, maar daardoor raakt onderliggende gevoelens als verlangen en rouw ondergesneeuwd.”

Bron: Independent