Afgaande op de eerste reacties heeft Claire Denis met High Life één van de origineelste sciencefictionfilms in jaren gemaakt. De eerste Engelstalige langspeler van de Franse cineaste ging in wereldpremière op het filmfestival van Toronto.

Het verhaal gaat over een groep gevangenen die de ruimte wordt ingestuurd om er onderzoek te doen naar zwarte gaten. Eén van hen, gespeeld door Robert Pattinson, raakt in plaats betrokken bij een seksueel experiment geleid door een krankzinnige wetenschapster (Juliette Binoche).

Volgens The Guardian is High Life een shockerend en schitterend scifidrama dat een nieuw antwoord formuleert op de eeuwenoude vraag naar de zin van het menselijk bestaan. “Het antwoord heeft te maken met het krijgen van een orgasme,” klinkt het.

IndieWire schrijft dat de film meer weg heeft van Andrei Tarkovsky’s Stalker en Paul Schraders First Reformed dan van de Star Wars-franchise of Danny Boyles Sunshine. Het zou zowel om een huiveringwekkende en dubbelzinnige ruimtereis gaan als om een diepzinnige studie over de mensheid op het randje van de apocalyps.

Ook ScreenDaily vergelijkt de film met Tarkovsky’s oeuvre, met name Solaris, en spreekt over een meedogenloze trip door de ruimte over lust, geloof, vertrouwen en de goeie en slechte instincten van de mens. Er wordt echter gevreesd dat sommige mensen zullen afknappen op het brutale geweld en de seksuele uitspattingen.

In de recensie van Variety wordt High Life beschreven als buitengewoon, moeilijk, hypnotiserend, weerzinwekkend en als een kinky en groteske versmelting van science fiction en body horror.

The Playlist bestempelt de film als honderd procent origineel, soms vreemd, soms eng en soms kinky.

Tenslotte noemt The Hollywood Reporter het een film vol tegenstellingen. Hij zou zowel sensueel als verontrustend zijn, zowel fascinerend als saai, zowel teder als afstotelijk en zowel stoutmoedig als een beetje kunstmatig.