Met Plan Bart draait een rasechte romcom van eigen bodem in de zalen. Vandaar dat we de redactieleden vroegen naar hun (minst) favoriete genregenoten.

Ewoud Ceulemans licht zijn keuzes toe.

Met een lach:

His Girl Friday (1941) van Howard Hawks

… en bij uitbreiding een hele resem andere screwball comedies, vooral degene met Cary Grant in de hoofdrol. Denk aan Bringing Up Baby (1938), The Philadelphia Story (1940) en The Lady Eve (1941). Het zijn stuk voor stuk geweldige films die de relatie tussen man en vrouw tot topentertainment verheffen. In plaats van clichématig sentiment worden ze gekenmerkt door razendsnelle dialogen en vinnige acteerprestaties. Romantische komedies waren nooit meer zo goed als in deze hilarische studiofilms uit de jaren ’30 en ’40.

 

Punch-Drunk Love (2002) van Paul Thomas Anderson

De regisseur van grootse ensembledrama’s als Boogie Nights (1996) en Magnolia (1999) die een romantische komedie maakt met Adam Sandler in de hoofdrol? Het lijkt een recipe for disaster, maar Andersons grootse talent zorgde toch voor een pareltje van een film. De bloeiende liefde tussen Sandler, in de beste rol uit zijn carrière, en Emily Watson is heerlijk maar ook hilarisch. Om van die scène waarin ze beschrijven hoe ze elkaar willen opeten nog maar te zwijgen.

 

Moonrise Kingdom (2012) van Wes Anderson

Het hoeven niet altijd wanhopige twenty– of thirtysomethings te zijn die gaan lopen met de hoofdrollen in romcoms: ook romantisch aangelegde tieners kunnen garant staan voor een heerlijk naïef liefdesverhaaltje. Het bewijs daarvan is Moonrise Kingdom, de film waarin de geweldige Wes Anderson twee jaar geleden de vorm van z’n leven vond. Te midden van een geweldige ensemblecast (van Edward Norton over Bill Murray tot Bruce Willis) schitteren de jonge talenten Jared Gilman en Kara Hayward als het verliefde koppeltje.

 

Met een traan:

Weekend aan zee (2013) van Ilse Somers

Veel acteertalent, zoals dat van Maaike Neuville en Marieke Dilles, dat verkeerd loopt in het filmdebuut van Ilse Somers. Goede bedoelingen te over, daar niet van, maar deze uitstap van vier vriendinnen naar een huisje aan zee lijkt werkelijk nergens naar.

 

L’écume des jours (2013) van Michel Gondry

De regisseur die een moderne klassieker maakte met Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) mispakt zich aan de roman van Boris Viane over een man (Romain Duris) die op allerlei absurde manieren zijn geliefde (Audrey Tautou) tracht te redden van een bloem die haar van binnenuit verteert. Veel goede ideeën, maar haast niets werkt in deze hoofdpijn veroorzakende hutsepot.

 

To Rome With Love (2012) van Woody Allen

Woody Allen heeft een oeuvre samengesteld uit pijnlijk hilarische persiflages op de bitterzoetheid van moderne relaties, en Annie Hall (1977) geldt terecht als een mijlpaal in het genre van de romantische komedie. Maar zelfs de meester mispakt zich wel eens de laatste decennia: To Rome With Love is een rommelig en oppervlakkig verhaaltje over Amerikaanse liefdesperikelen in de Italiaanse hoofdstad.

https://www.youtube.com/watch?v=dZcip9HY1Pw

 

@Ewoud51