Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

08.09.2015

Droomfilms

door Chris Craps

Dromen is een van de favoriete thema’s van de Thaise Gouden Palm-winnaar Apichatpong Weerasethakul. Dat valt nog maar eens op in zijn nieuwe film Cemetery of Splendour.  De cineast heeft ook bevestigd dat hij zijn eigen dromen aandachtig bestudeert. Maar hij is zeker niet de enige die dat doet of gedaan heeft.

David Lynch

De koning van de films over dromen is ongetwijfeld de maker van Twin Peaks. Eraserhead zette de klassieke kijk op dromen (denk aan Spellbound) volledig op zijn kop en de trilogie Lost Highway, Mulholland Dr. en Inland Empire analyseerden op drie verschillende manieren hoe het slapende brein omgaat met iets dat het absoluut wil vergeten.

 

Christopher Nolan

Het boeiende aan deze cineast is dat hij in zijn meer persoonlijke films de overeenkomsten tussen cinema en dromen uitdiepte. Nolan overtrof zichzelf op dat vlak  in Inception en The Prestige, die kunnen beschouwd worden als een tweeluik.

 

Luis Buñuel

 Hoe zou onze kijk op dromen eruit hebben gezien zonder de Spaanse meester Luis Buñuel? Zijn kortfilm in samenwerking met Salvador Dali, Un chien andalou, geldt nog altijd als de meest schokkende droomfilm uit de geschiedenis. Alleen dat shot waarin een oog overlangs wordt doorgesneden zal nog menig onschuldige toeschouwers nachtmerries bezorgen. Maar ook in zijn latere werk bleek de droomwereld een grote inspiratiebron. Denk maar aan bijvoorbeeld Belle de Jour en Le Charme discret de la Bourgeosie.

 

Alfred Hitchcock

Hitch heeft buiten het beroemde droomfragment in Spellbound – een samenwerking met Salvador Dali  – geen echte films over dromen gemaakt. Maar een aantal films lijken zo geplukt uit een droom. Zo is er niets realistisch aan Vertigo of Psycho.

 

David Cronenberg

In dit lijstje moet beslist deze Canadese cineast worden opgenomen. Zonder dat zijn films nu expliciet over dromen handelen, zijn de meeste als de naarste dromen die je je kan inbeelden. The Brood, Videodrome, The Fly, Dead Ringers, Naked Lunch en ExistenZ zijn intussen cultklassiekers geworden.

 

Louis Malle

Hoewel de Franse regisseur Louis Malle geen enkele voeling heeft met surrealisme, maakte hij wel een van de meest onderschatte droomfilms uit de geschiedenis. Wie Black Moon bekijkt, moet niet verwachten dat hij er maar iets van begrijpt, maar de impact op je brein is opmerkelijk. De film blijft in het onderbewuste nazinderen. Uiteraard vonden ‘ernstige’ critici zoals Roger Ebert en Jean Roy er geen zak aan.

 

@ChrisCraps