Vertigo

Een duizelingwekkende dosis cinema

Vertigo

22.04.2014

Doolcinema

door Jozefien Van Beek

Drift is een film die erin slaagt meer met beelden dan met woorden een verhaal te vertellen. Samen met regisseur Benny Vandendriessche gingen we op zoek naar andere films over zwervers in het leven.

The Invader (2011), Nicolas Provost
Over: een Afrikaanse immigrant, een echte anti-held, die een helse tocht aflegt in Brussel.

Benny Vandendriessche: Dat vind ik een mooie vergelijking. Een superstraffe film is dat. Ik zou zelfs durven zeggen: de beste Vlaamse film ooit.

 

Gerry (2002), Gus Van Sant
Over: twee kerels die een uit de hand gelopen wandeling maken in de woestijn.

Vandendriessche: Sterke film. Wij hebben Drift in documentaire-stijl opgenomen, heel intuïtief en met de camera op de schouder. Van Sant gebruikte dolly tracks, dus hij heeft kilometerslange sporen gelegd in de woestijn. De camera volgt twee mannen die amper iets zeggen. Op de eindaftiteling bedankt Van Sant uitvoerig Béla Tarr. Het is zijn ode aan de Hongaarse regisseur.

 

Sátántangó (1994), Béla Tarr

Over: Hongaarse landbouwers aan het einde van de communistische periode.

Vandendriessche: Tarr probeert de tijd op beeld te vatten. Soms met ellenlange shots. Fantastisch. Hij maakt mythische verhalen over onbestemde streken. In Sátántangó zit een enorm lange scène waarin je gewoon meeloopt met de personages. Ik hou van zijn simpele manier van kijken die toch zo mooi ontwikkeld is. Hij wil geen afgelikte shots draaien, maar waarachtige beelden. Zo wilden we met Drift ook werken. Niet de perfectie nastreven. Nu krijgen we toch veel complimenten over de fotografie, wat bewijst dat esthetiek niet hetzelfde is als gecontroleerde Hollywoodbeelden construeren.

 

@JozefienVanBeek