Als voorbereiding op zijn nieuw langspeler The French Dispatch stelde regisseur Wes Anderson een lijst met films, boeken en artikels uit tijdschriften samen om de cast en crew voeling te geven met de setting van de film, het Frankrijk van halverwege vorige eeuw.

De aanbevolen films waren Jean-Luc Godards Vivre sa vie (1962), Henri-Georges Clouzots Quai des orfèvres (1947) en Diabolique (1955), Max Ophüls Le plaisir (1952) en François Truffauts Les quatre cent coups (1959).

“Deze vijf films maakten ons vertrouwd met de Franse films van die periode, zowel op vlak van thema’s als stijl,” zegt Andersons vaste cameraman Robert Yeoman.

The French Dispatch gaat over de Franse redactie van een Amerikaans tijdschrift die een nummer samenstelt als eerbetoon aan hun overleden hoofdredacteur en moet kiezen welke stukken ze opnieuw zullen publiceren. Daarvan licht Anderson er drie uit.

“Ik was onmiddellijk aangetrokken tot de verschillende verhalen,” zegt Yeoman. ” Ze hebben elk hun eigen unieke toon en stijl. De personages en de situaties boden veel creatieve mogelijkheden en ik was klaar voor een nieuw avontuur.”

“Samenwerken met Wes is meer dan wat er zich afspeelt op de set,” vervolgt hij. “Het is een totaalervearing, of je je nu op een boot in Italië, een trein in India of in een Frans stadje bevindt.”

“Wes heeft zijn eigen unieke manier van werken en daagt ons vaak uit om origineel uit de hoek te komen. Vaak beschrijft hij wat hij wil doen en lijkt het mij moeilijk. Toch slagen we er telkens weer in. De shoot loopt zelden van een leien dakje, maar ik denk dat iedereen beseft dat ze deel uitmaken van iets bijzonders.”

Bron: IndieWire