Koen De Graeve stuurt in Terug naar morgen gretig e-mails naar het verleden. Het levert een fijne Vlaamse scifi-prent op en inspireerde ons om de favoriete tijdreisfilms van de Vertigo-redactie te delen.

Ditmaal: terug naar het verleden met medewerker Niels Putman!

Groundhog Day (1993, Harold Ramis)

Wanneer een film er in slaagt om mij tijdens een obligatoire schoolbusreis in de ban te houden, zegt dat eigenlijk al genoeg. Nog nooit had ik zo’n hechte band met ondertitels, daar op die bus richting ik-weet-niet-meer-waar.

Bovendien betekende Groundhog Day voor mij ook de ontluiking van een diepere liefde voor comedy-gigant Bill Murray. Tussen andere prille liefdesprikkels links en pre-puberale roddelsessies rechts van me, werd Groundhog Day in een mum van tijd een persoonlijke favoriet.

Deze jaren ‘90-topper met Murray als een zelfingenomen en chagrijnige weerman die vast raakt in een time loop op de bijzondere feestdag uit de titel, lijkt voor een tijdreisfilm eigenlijk bijzonder eenvoudig. De uitwerking echter getuigt van visie: verwacht van regisseur Harold Ramis (wiens werk ik doorgaans liever aan me voorbij laat gaan) geen onnodige uitleggerige pauzes of tijdrovende special effects. In plaats daarvan brengt hij met een inventieve regie het krachtige scenario succesvol tot leven. Ondanks alle repetitieve handelingen, stuit deze verrassende film geen enkele keer op verveling. Zelfs het gluiperige ‘I Got You Babe’ van Sonny & Cher wordt na tig keren bijna een dragelijk nummer.

Tot op vandaag weet eigenlijk niemand exact hoelang weerman Phil vast blijft zitten in de loop waarin hij onder meer leert pianospelen en ijssculpturen ontwerpen (10, 30, 10000 jaar?). Het antwoord is echter van geen belang.

Ook enkele weken geleden, toen ik de film opnieuw zag, werd ik betoverd door het puike scenario en de overheerlijke hoofdrolspeler. Een tijdloze klassieker.

De tijdreis-topper van Ruben Nollet vind je hier!
De tijdreis-topper van Eline Van Hooydonck vind je hier!

@NielsPutman